Op de bodem fluistert het wrak.
Wat is het rood en warm. Tomaten praten over een zonsondergang.
Luister goed. Gelijk een mens naar een planeet die hitte lust.
Intussen. Op die bodem. Fluistert nog steeds. Het wrak.
Schat. Zoen mij dan nog eens.
Neen. Dat gaat niet. Ik zit in een diep week dal.
Van Roozendaal naar Diepenbeek. Ja. Één ticketje graag.
Oef. Ik word dra verlost.
Door kalmte. Zo sprak een tong op de zeebodem.
En straks. Dan krijg ik een bult.
Gij onnozelaar. Heb je een plan?
De introductie van de dromedaris in Nieuw-Zeeland is helaas geëindigd als die icebergsalade op de Titanic.
Op dat diepe zand. Ik lig daar al eeuwen, Liefste.
Onder druk te rusten. Soms wit met nog wat blauw van twee gebroken ogen. Vaker paars en kil.
Zo. En u? Drenkeling in spe. U zit nog op het strand. Heeft de toekomst al vermoedens?
Beterschap of verval. Boter op je hoofd. Een restje brood. De echo van een zwanenzang.
Het is gelijk die stilte. Zij hoort alles en begrijpt niets.
Terwijl ik dacht. Aan jou. Gelijk een teek aan bambivel.
Schat. Echt. Ik ben onderweg. Jawel.
Van Roozendaal naar Diepenbeek.
uit de reeks 'Reizen met Ricky'