Het gebeurt wel eens dat ik mijn krant moet herstellen. Onze brievenbus heeft enkele scherpe randjes. Met twee weekendkranten is het voor de bezorger geen sinecure om die volumineuze kranten schadevrij in de bus te steken.
Daarom ben ik 's morgens soms al in de weer met plakband. Scheuren in de krant, ik kan er moeilijk tegen. Als mijn gezinsleden het me zien doen, verklaren ze me zot. Er is nog werk aan ons vader, denken ze dan.
Maar ook aan die krant is werk geweest. Schrijven gaat niet vanzelf. Alhoewel, tegenwoordig wel. Verklaar me opnieuw gek, maar ik geloof nog in echt journalistiek werk. Daarom schil ik ook nooit de aardappelen op de krant. De schillen gaan in een bakje en dan meteen in de vuilnisbak. De kranten blijven nog een paar dagen schadevrij in huis.
Er wordt ook niet geschreven op de krant. Tenzij de letters van het kruiswoordraadsel.