Praagaanzee stiftgedicht #018

8 dec 2024 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket

Op plechtige toon begint hij te wouwelen:

            De keukentafel is mijn beste vriendin.

            Ze bedenkt straatnamen.

            Koffie, vuil water, droeg een peignoir.

            Snooker op de BBC.

            De televisie is kinderachtig.

Ik heb zin om te doen alsof het normaal is.

De chronologie speelt zich af op mijn sterfbed.

Ik denk aan lingerie.

Iedereen verveelde zich.

De menigte knikt nadrukkelijk.

Na al het gezeur lagen de eindeloze verhalen in de beerput.

Ik begreep er niet veel van.

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

8 dec 2024 · 2 keer gelezen · 0 keer geliket