Te klein, te luid

19 jun 2025 · 6 keer gelezen · 1 keer geliket

De onschuld schreeuwt zijn wrok van de daken zoals geen enkele getrainde stemband dat kan. Jij die op de wereld gezet bent om te tieren, jij die decibels blaast zoals ik CO2 uitadem. Je gooit steeds je plastic fles op de grond en bent dan kwaad als je moeder die aan de kant zet, moeilijk doen zit in je aard. De betekenis van rete-irritant is jou voorlopig nog onbekend maar is al te duidelijk voor mij in dit moment van knalrode woede. Enige verlichting vind ik in het spannende arena-gevecht in het boek die ik lees op dit moment, maar genoeg is het niet. Ik dwaal af en dagdroom over huizen slopen, kickboksen en baby’s door het raam gooien. Wat een wonderlijk imaginair toevluchtsoord. En wanneer ik mijn nieuwste literaire aankoop uit mijn rugzak haal, vind ik steun bij de vrouw die de baby van haar buurvrouw wil vermoorden. Zij begrijpt mij, ik begrijp haar en we zijn blij dat we fictief mogen zijn. 

Geraakt door deze tekst? Maak het hartje rood of deel de woorden met je vrienden.

Zo geef je mee een stem aan de woorden van deze schrijver.

19 jun 2025 · 6 keer gelezen · 1 keer geliket