Wat een bizarre wereld waarin we leven
we creëren overal buitenbeetjes
om ze vervolgens te proberen amputeren
zodat we allemaal in dezelfde mars lopen.
Maar het leven is mooier
als je ernaar terug lacht.
Wanneer je ogen en hart open staan
en je die nieuwe dingen een kans geeft.
Druk je lenzen op mijn ogen
zodat ik de wereld op jouw manier kan beleven.
Maar
één vraag,
als het zover is
mag ik dan misschien heel even in de spiegel kijken?
Ik wil het gewoon graag weten.