Laat ons door kale stengels pulken naar bloemen uit onze verloren hoeden.Laat ons onze ransels verstrengelen
als wordt proviand ruiker en wij, van eenzelfde boeket.
Laat ons boeken vullen met onze lijven
onze lakens van punten en komma's ontdoen.
Laat ons beseffen dat er geen einde is, aan onze vragen.
Laat ons tuimelen in verse geschiedenis
kruisen noch grafstenen bekleden
aarde woelen voor onze einders.
Laat ons weten dat we wisten, voor we wisten.
Laat ons beseffen dat niets, niets is
dat liefde niet grijpen, maar weten is.
Laat ons delen in weten en vazen met bloei vullen.