De vermoeidheid van het zinloos zoeken
Naar een betere wereld die niet van deze wereld is
Het najagen van dromen die jou achtervolgen
Naar een aards paradijs dat niet aards en paradijselijk blijkt
Maar een last op verdwenen schouders
Afgesleten en afgehuild door door de jaren
Het besef dat elke uitspatting jou lichaam versplinterd
Als een wrak dat wraak neemt op de vrede
Een zoektocht als een Dodentocht met kruisen
Doorkruisen wij elke redelijkheid en zeden
Om te verdwalen in een verdwaald bos
Dat jou de weg komt vragen
Om te horen zeggen:
Ik keer om naar waar het begon
De toekomst ligt in het verleden
Toen de toekomst nog simpel was
En het verleden de inspiratiebron van heden