Lezen

Duimspijkerschrift (2)

  Ergernis is mijn Eerste Natuur en ik ben nog altijd zeer groot fan van Johan Anthierens. Klop op de grond en de domme wormen verschijnen. Was ik een vogel, ik kocht mij een paar klompen en ik had nooit honger. Mijn Ware Ongod is Johan. Daarnaast is er het Vrouwelijke Geslacht. De Eikelman is immers een louter Lullig Gegeven. Aan een handjevol vrienden gun ik graag een vrijstelling wat die Absolute Viriele Lompheid betreft. Zij houden immers van De Parodie, een instelling waar de doorgaans Bekakte Parochie zwaar voor moet onderdoen. De goegemeente is een waar gedrocht. Wie daarin iets zoekt, zit op een Evident Dwaalspoor. Intussen rijdt hij voorbij. De man met baard in het Witte Busje wist, hij weet nog altijd, waar hij mee bezig is. Het is een ronselaar van zwakke zielen, ruilt valse hoop tegen een Zieke Onderdanigheid. In de laadruimte liggen spijkers afgehakte duimen letters schroeven letters neonkleuren. Nabij een kleverig hotel zal hij zijn Verlichting opstellen die een hemel adverteert. Wanhopige lichtgelovige wezens die zijn rijstpap lusten, zullen daar parkeren. Zij gaan naast die Steenweg op Sint-Denijs: 1. een vuurtje stoken 2. kaarsjes branden 3. hand in hand liedjes zingen 4. kippenbillen roosteren 5. knagen knauwen slikken  6. prevelen tot niemendal 7. een rijstpapdessert nuttigen 8. zich kleden in hun Geboortepakje 9. zich geven aan de Man met het Witte Busje 10. Hem moeten ondergaan, zijn Lust is Groot     uit de reeks 'Waanhoop'        

Bernd Vanderbilt
0 0

Dwarf gang bang

  Wat je nooit moet lezen. Gedichten van Jodie 't Hooft. Dat is zwakkelingengeleuter van de ergste plank. Het is een zielig staren naar de eigen navel zo lang en zo voorover gebogen dat een normale nek knakt. Bovendien. Zoek het maar eens op. Personen met de voornaam Jodie. Allemaal trienebellen!   Met dit statement opende Igance deze zitting en of er verder nog iets gesproken zal worden? Nu niet in ieder geval. Eerst Mort Subite! Daarna nog Mort Subite. In deze volgende alinea nog en nog Mort Subite. Alfred zoekt het zout en zijn stem om iets te zeggen. Hij wil mededelen dat Lolita vanavond komt en we moeten eraf blijven! Waag niet. Probeer niet. Klappertand niet. Poten thuis en met twee woorden spreken! Dag, Lolita! De drank vloeide snel en ze is hier al. Ze mag op de friettoog zitten, haar losse beentjes wat laten bengelen, want het is daar proper. Geen ene vetplek! Ze zegt dat ze haar eigen boek nog nooit gelezen heeft en wij begrijpen dat. Romans zijn ellendig lang. Uitgerokken om toch maar geld te kunnen vragen voor een hoop papier. Altijd weer dat zelfde liedje  We gaan iets anders doen, oppert Roeland. We kijken naar hem met scheve ogen omdat we hem kennen en ik zeg hem: Roeland, maat, dit is uw tante niet. Haar ogen verklappen anders wel dat we gewoon mogen kijken. Naar de vormen van het frêle. Dat we mogen ruiken zonder dichter te komen. Dat we in onze dromen mogen voelen, omdat wij allemaal smeerlappen zijn. Behalve Alfred. Die eeuwige eenzaat op sexueel vlak, ik bedoel, in relatie tot een wezen van zijn zelfde soort. Het is danig tragisch en wanhopig dat we dit thema nooit aansnijden en het is Lolita, dat schatje die zal spreken. Straks. Dan heeft zij een idee! Wanneer Alfred buiten is. Wanneer wij hem weer lekker sleuren laten met die immense afvalcontainers. Lolita heeft een plan! Het wordt een démarche van jewelste. Er komt een nog nooit eerder gezien orgie. Voor dwergen. Dat alles hier. In Frituur de Bosbrand. Verborgen camera's. Direct op een scherm. In Onze Instelling. Natuurlijk komt zij dan ook. Ons Lolita'tje. Het wordt lachen en genieten. Fraaie beelden van de Kleine Mens!     uit de reeks 'Alfred Frietkabouter'

Bernd Vanderbilt
15 0