Alec Lamberts

Gebruikersnaam Alec Lamberts

Teksten

Waar open grond is, staat een huis (2)

De steenbakkerij in Steendorp (Oost-Vlaanderen) sloot enkele jaren geleden en is daarna verkocht. De gemeente Temse heeft een ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) laten opstellen voor herbestemming. De steenbakkerij ligt aan de Schelde in stiltegebied en is bovendien moeilijk bereikbaar vanaf de dichtstbijzijnde grote baan. Toch voorziet het RUP een KMO-zone en 150 wooneenheden op de site. Milieu- en burgerorganisaties pleiten ervoor om het toeristische karakter van de omliggende natuurgebieden en de Schelde verder uit te bouwen met een natuurcentrum of museum, om op die manier de overlast van industrie te verhinderen en toch jobs te creëren.   In een vorige bijdrage op Apache beschreef ik wat er aan de plannen voor herbestemming schort. Veel. Ondanks adviezen van Ruimte Vlaanderen werkt men niet in fasen, alles moet meteen volgebouwd worden. Dat wil zeggen dat van bij de start van de werken twee stukken van samen 4,8 hectare bos zullen verdwijnen. In het scenario dat men vervolgens geconfronteerd wordt met leegstand, zou dat extreem zonde zijn van de verdwenen natuur. En leegstand van deze nieuwe KMO’s is niet uitgesloten gezien de huidige leegstand aan KMO-units in de gemeente.   Concreet gaat het om twee waardevolle bossen die grenzen aan de beschermde natuurgebieden Fort van Steendorp, Roomkouter en het Gelaagpark. Helaas liggen deze bossen binnen de afsluiting van de steenbakkerij. Buurtprotest laait op en het agentschap Natuur en bos moet een kapvergunning geven. Opmerkelijk is ook dat de steenbakkerij net buiten de dorpskern van Steendorp ligt, terwijl men in de plannen spreekt van ‘kernversterkende wooneenheden en KMO’s’. Op een informatievergadering zei de afgevaardigde van Interwaas (intercommunale die het RUP opstelde) dat die term eigenlijk ‘wat misplaatst is’. Ondertussen zijn we drie maanden na die infovergadering en begint de druk van de bevolking groter te worden. Aan de gevels hangen spandoeken en affiches; de onvrede neemt toe. Toch blijft de kans bestaan dat de gemeenteraad de plannen goedkeurt.   Blunders Wel, ik heb twee boodschappen voor de burgemeester en schepenen. Een: er staan volgend jaar gemeenteverkiezingen op het programma. Twee: als de opstellers van het RUP en de gemeenteraad beter naar de bevolking hadden geluisterd en hun onderzoek ter plaatse hadden uitgevoerd, zouden grote blunders vermeden kunnen zijn. Op de infovergadering had Interwaas geen kennis van de buizen uit de 19e eeuw die een verderop gelegen vijver met de getijdenwerking van de Schelde verbindt. Als je daar funderingen op bouwt, vernietig je die buizen en krijg je wateroverlast. Nog geen kilometer verder is hetzelfde gebeurd met de vijvers van de Vuurkouter, daar moest een pomp geïnstalleerd worden. Zoiets kost geld en is allesbehalve duurzaam.   In heel dit dossier is het enige democratische aspect het openbaar onderzoek – de periode waarin men bezwaar kan indienen – maar dat is een verplichte procedure. De burgervader klopte zichzelf op de borst dat de bezwaren ‘als een goede huisvader’ geanalyseerd zouden worden. Dat lijkt me niet meer dan terecht. Het had pas echt van goed huisvaderschap getuigd wanneer hij buiten de procedures om naar noden en opmerkingen van de bewoners had gepeild. Een bestuur waarvan de burgemeester al sinds 1993 aan zet is, moet vooraf toch aanvoelen dat een dergelijk plan op protest stuit?   Op de Roomkouter, een gebied met uitzicht over de steenbakkerij, staat een heropgebouwd drooghuisje van de steenbakkers met infoborden waarop je het volgende kan lezen: “De kleiontginning veroorzaakte ernstige littekens in het kenmerkende Wase cuesta-landschap.” Misschien moeten we daarom die restanten van de kleinijverheid voor altijd verbannen tot het verleden-op-infoborden en kiezen we nu beter om de zeldzame natuur in het Waasland te versterken. Bouwen kan op vrijgekomen gronden in industriegebied of in een dorpskern, natuur versterken kan enkel in natuurgebieden.   Lappendeken Laten we de zaken scheiden. Ons landschap is al een lappendeken; het wordt tijd dat we historische blunders rechtzetten. Anno 2017 is een locatie tussen vijf natuurgebieden, net buiten een dorp, op vijf kilometer van snelwegen niet geschikt voor bedrijven. Zeker niet gezien de huidige leegstand aan KMO-units in de gemeente. De Steenbakkerij ligt trouwens naast de Scheldedijk; men zou dus beter inzetten op duurzaam fiets- en wandeltoerisme.   De geplande appartementsblokken zijn nog het best te omschrijven als ‘visuele vervuiling’: het kenmerkende Wase cuesta-landschap zal zijn uitzichten vanop het Fort van Steendorp naar de Scheldevallei verliezen. Ook de huidige staat van de steenbakkerij is zeer kritiek. De site is al een tijdje niet meer onderhouden. De passerende recreant kijkt nu al op een zwarte vlek naast de dijken van de Schelde, de komst van KMO’s zal het uitzicht niet verbeteren. Een KMO-zone biedt ook geen meerwaarde voor de toerist en de natuurbezoekers, laat staan voor de natuur. Verschillende loodsen van de steenbakkerij zijn al afgebroken, of half afgebroken. Wat gebeurt er met het asbest in de daken en in de steenovens? Mogen we dat als burger misschien niet weten, met het stort in Sint-Niklaas in ons achterhoofd?   Laten we Steendorp op de kaart zetten als voortrekker in Vlaanderen, in plaats van te verzanden als meelopertje dat kiest voor de betonbelangen. Duurzaam wil zeggen dat we inzetten op burgerrechten, economie en klimaat zonder de toekomstige noden te boycotten. Een sterk uitgewerkt plan kan de lokale economie, buurtbewoners en het klimaat versterken. Leve onze kinderen (en de mensheid)! Lees meer: https://www.apache.be/gastbijdragen/2017/06/15/waar-open-grond-is-staat-een-huis-2/ © Apache

Alec Lamberts
0 0

Waar open grond is, staat een huis

De steenbakkerij in Steendorp sloot enkele jaren geleden en werd daarna verkocht. De gemeente Temse heeft een ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) laten opstellen voor herbestemming. De steenbakkerij ligt aan de Schelde, in stiltegebied, en is bovendien moeilijk bereikbaar vanaf de dichtstbijzijnde grote baan. Het RUP voorziet een KMO-zone en 150 wooneenheden op de site. Milieu- en burgerorganisaties pleiten om het toeristische karakter van de omliggende natuurgebieden en de Schelde verder uit te bouwen met een natuurcentrum of museum om op die manier de overlast van industrie te vermijden en toch jobs te creëren. Waarom moeten we van een oude streekambacht gebruik/misbruik maken om dure appartementen en KMO’s in een ‘historisch kader’ in te plannen? Kunnen we niet simpelweg dat verleden koesteren in een stuk bos met een oude steenschouw als stille getuige? De bestuurders van Temse kunnen dan heel fier verkondigen dat ze het goede voorbeeld in Vlaanderen willen geven en resoluut de kaart van duurzaamheid en natuur trekken.   ‘Alles kost geld’ Neen, in plaats daarvan redeneren zij als volgt: “Alles kost geld. We hebben geen geld om open ruimte te creëren. Een privé-eigenaar – de steenbakkerij is privé-eigendom – kan onmogelijk opdraaien om zijn grond om te laten zetten in groene zone.” Uiteraard verpatst die ene eigenaar zijn grond maar al te graag aan projectontwikkelaars.     De gemeente Temse beweert met duurzaamheid en met andere factoren rekening te houden. Duurzaamheid wil zeggen dat je inzet op economie, milieu en burgerrechten in een evenwichtige verhouding. Duurzaamheid is dus geen kleine factor waarmee je rekening moet houden, het hele plan moet duurzaam worden opgesteld. Burgers worden in de voorliggende plannen pas bij de bezwaarperiode gehoord, niet bij het opmaken van die plannen. Ook lichtte de gemeente Temse de inwoners zo laat mogelijk in. Twaalf dagen voor de deadline van de bezwaarschriften werd een infovergadering georganiseerd, de periode om die bezwaren in te dienen duurde ruim 2 maanden. Het is ook duidelijk dat de economische factor in deze herbestemmingsplannen doorweegt op de milieufactor, anders behoud je koste wat het kost de volledige aanwezige natuur binnen de omheining van de steenbakkerij. Die natuur is waardevol, ze grenst immers aan natuurgebieden. De steenbakkerij ligt ook in stiltegebied van de Scheldevallei. 32 KMO’s, 150 woningen en stiltegebied zijn moeilijk te combineren.   De gemeente Temse ligt in het Land van Waas. Veel boeren van Verrebroek en omgeving zijn slachtoffer van nieuwe natuur. Sommige stukjes landbouwgrond worden daar zomaar tot natuurcompensatiegebied voor de Antwerpse haven gekroond zonder dat de boeren iets mogen zeggen. Maar natuurlijk is het absurd te denken dat we voormalige industriezone zouden omzetten in natuurgebied, want “niemand heeft centen”.   Blijkbaar is er geld voor natuurcompensatie. Blijkbaar liggen er ook veel centen klaar voor natuurontwikkeling in de Scheldevallei. Wil het lukken dat Steendorp aan de Schelde en op een boogscheut van de haven van Antwerpen ligt! De steenbakkerij ligt tussen vijf natuurgebieden, waarom doen we hier niet aan natuurcompensatie? Nieuw natuurgebied tussen bestaande natuurgebieden brengt meer op dan een gebied ergens in een verre polder vlak naast de haven om te toveren tot een broedplek voor vogels.   Toeristisch knooppunt De gemeente Temse heeft zijn redenen voor deze verkaveling: alles kost zoals gezegd geld en dit project zou geld moeten opleveren. En jobs. Als ik 10 dagen per week op café zat, geloofde ik dat. Maar wetende dat 80% van de Belgische KMO’s nul werknemers hebben, twijfel ik er sterk aan of dit project veel jobs brengt. Zo’n KMO-zone verplaatst ook gewoon de jobs van ergens anders. Een nieuw natuurcentrum of museum doet dat niet.Men hamert er ook op dat er een groene buffer voorzien wordt en dat er een ‘toeristisch knooppunt’ komt. Licht- en geluidsoverlast van verkeer naar en KMO-activiteit op de site heeft wel degelijk impact op de omliggende natuur. Ook is een steenschouw onderhouden en een handelspand voorzien wat zwak qua ‘toeristisch knooppunt’. Maar goed, ze houden toch maar mooi rekening met alles. Veel burgers zijn tegen bouwen op slecht gelegen locaties en tegen het in de strot rammen van alles-of-niets-plannen. Want dat zijn deze plannen geworden volgens de gemeente Temse. Ofwel komt deze herbestemming van de gesloten steenbakkerij er, ofwel niets. Er is geen gulden middenweg waarin de belangen van het schepencollege en betonboeren én de belangen van de inwoners hand in hand gaan. No doubt!   De vraag is ook wie er geïnteresseerd is in een gebied dat moeilijk bereikbaar is, ver van de dorpskern ligt en een mooi uitzicht over de Schelde heeft? En dat terwijl er nog meer dan 20 KMO-units in Temse leeg staan. Minister Schauvliege, grijp uw kans. Dit is een serieuze alarmbel. Maar natuurlijk heeft u blind vertrouwen in uw gemeentes (zeker die geleid door CD&V) en komt u bijgevolg niet tussen uit “opportuniteitsoverwegingen”. Het plan mag dus indruisen tegen uw beleid, u komt niet tussen tenzij de plannen indruisen tegen wettelijke regels. Kortom, op Vlaams niveau wilt u het lappendeken Vlaanderen terugdringen, op gemeenteniveau mogen ze alles doen, als het maar binnen de wet past. Leve de verkaveling in stiltegebied! Gezien de commotie rond de nieuwe Vlaamse natuurkaart weten we dat de gemeente Temse niet de enige gemeente is die liever industrie dan natuur ziet komen. Telkens maar weer klinkt de verdediging ‘dat ze er al enkele jaren mee bezig zijn een industriegebied te plannen’, en dan hebben we toch liever snel nog die industrie dan natuur? Want eekhoorns en konijnen betalen nu eenmaal geen belastingen. De langetermijneffecten van industrie midden in de natuur en naast een dorp zijn toch voor later. Leve onze kinderen! gepubliceerd op Apache: https://www.apache.be/gastbijdragen/2017/03/27/waar-open-grond-is-staat-een-huis/ © Apache

Alec Lamberts
23 0

Oosterweel is niet dé oplossing, maar de Schelde

Beste ministers, beste beheersmaatschappij Antwerpen mobiel,    Graag stel ik een plan voor om Antwerpen mobiel te houden. Met name: investeer in openbaar vervoer. Oké, dit kan naïef klinken, wie investeert er nu in openbaar vervoer? Wel, ik ga ervan uit dat ik die discussie met u niet moet voeren. Al is er weinig sprake van openbaar vervoer in het plan om het fileprobleem in Antwerpen op te lossen. Jullie maken er steevast ‘ring uitbreiding’ van, laten we het nu eens ‘fileprobleem oplossen’ noemen, op alle mogelijke manieren, in alle dimensies. Dus ook openbaar vervoer.    Op dit moment is openbaar vervoer meer iets voor de minderbedeelden, de oudjes en de studenten.  Ik heb een plan om dat aan te pakken. Breid ten eerste de mogelijkheden aan openbaar vervoer uit. Als ik aan Antwerpen denk, denk ik aan de Schelde, de haven en het Albertkanaal. Als ik aan de Schelde denk, denk ik aan de overzet van Hoboken en bijgevolg aan de toekomstige waterbus – een snelle boot die vanaf volgende zomer wordt ingelegd tussen Temse, Antwerpen en Lillo.  Waarom maken we geen netwerk van waterbussen van Temse, Boom, Herentals of zelfs Mechelen over Hoboken tot het Antwerpse Steenplein en de rest van de haven? Mensen kunnen dan tussen verschillende eindbestemmingen kiezen. Om onze boot nog rendabeler te maken, kunnen we bussen inleggen naar de haltes van de waterbus. Zo denk ik aan een lijnbus vanuit Bornem en Waasmunster naar de kaai in Temse. Als we dan enkele extra haltes in de haven aanleggen, kunnen mensen makkelijk met hun fiets of ingeplande fietsstations naar hun werk pendelen. De Schelde ligt er, is breed genoeg voor een waterbus die trouwens niet in de file staat, waar wachten we op? De waterbus zou 40 km/u kunnen varen. Als u dit vergelijkt met de lengte van het traject Boom of Temse tot Antwerpen, komt u telkens op 21 km. Een schatting, met inbegrip van het aanmeren en wachten aan elk ponton, leert ons dan dat zo’n boot er 45 minuten over zal doen om van Temse tot Antwerpen te varen. Schrik niet, met de bus of auto duurt dat even lang of zelfs langer.  Een waterbus is dus een zekerheid op een correcte reistijd. Bovendien liggen de meeste haltes van de waterbus er al. En google eens de inwonersaantallen van de gemeentes aan de Schelde, de Rupel en het Albertkanaal, ziet u dan ook een markt voor de waterbus? Indien u een democratische bijdrage vraagt voor dit soort van openbaar vervoer, ligt de weg naar minder auto’s op de ring open.    Dit is slechts een deel van de oplossing. De denkpiste om openbaar vervoer te herwaarderen kunnen we doortrekken naar de Wase gemeentes met een station. Stel dat u een trein inlegt van Lokeren tot Antwerpen Centraal die alle stations van het Waasland en vervolgens Antwerpen Zuid, Berchem en Centraal bedient. Hoeveel mensen kan je dan bereiken? Elke gemeente met een station op de lijn Lokeren - Antwerpen telt minstens 6.000 inwoners, in sommige landen dromen ze van zo’n bereik. In België besparen we zo’n stations kapot, om dan de mensen die voor de auto kiezen met de vinger te wijzen. Immers, dan moet u investeren in propere en mooiere stations.    Ik begrijp u volledig als u liever al deze mensen in de file ziet staan in plaats van deze met de fiets, de trein of de waterbus te zien pendelen, want die laatste twee opties kosten u per direct geld. Neem misschien eens even de tijd om over deze opties na te denken en te discussiëren met collega’s politici. Al is het maar om te beseffen dat we minder moeten inzetten op koning auto, en net meer op de catchy alternatieven. Lees duurzaam omgaan met mobiliteit, zodat toekomstige generaties ook nog de kans krijgen hun noden in te vullen. En trouwens, investeren in degelijk openbaar vervoer kan u later kosten besparen.  Dat leerde ik van mijn oma: ‘duur kopen, is goedkoop kopen’. Maar natuurlijk weet mijn oma ook dat je daarmee geen stemmen wint.   gepubliceerd op DeMorgen.be: http://www.demorgen.be/opinie/oosterweel-is-niet-de-oplossing-maar-de-schelde-b2ef6e23/1ZzM6Q/

Alec Lamberts
0 0

Opleiding

Publicaties

Prijzen