Coen van der Wolf

Gebruikersnaam Coen van der Wolf

Teksten

Met de hogere sulligheid van een modellenkapsel

Met de hogere sulligheid van een modellenkapsel Stond hij tegenover beschonken bridge-zingen Een engeltje op de lat en eentje op de rem Samoeraimeubelen slijten   ''Ik vertrouwde op mijn gesternte Als Bonaparte als het honderdpotig Thebe Op verleiding niet geënt wie witte sokken draagt Kan hoog of laag springen   In slecht licht sloeg ik iemand een bloedneus die Bijbels aandeed Atme, daß sie sich löse In dat licht kwam ik na poolen in bijziende staat En leuzen als Ammon   Poëzie moest dienen Ter verhelping van het ik-geraakt heelal Maar men is afgeleid de dirigeerstok wordt een broekhanger De mantel verbrast om een trefwoord Bussen met het zelfde nummer rijden niet gelijktijdig Rome onstond niet op één dag. Carthago ook niet.   Ik liet de koffie vallen als eieren Droeg haar boeken wat toen nog kon Was lallen tot we vielen van goudeerlijke Ampercups zijdelings notitie nemen Antennes zijn correctueus De dood is de stelling van God Een grondtoon vinden in geschutter Voor altijd averechts accent Posterboy Ramses de rinozems de baas   Op een school vol vroege herniahorribeltjes en edelterreur Bewonderde ik haar vertiltorso. Zij bestelde brekebenen af als een tempelwachter. Haar haren glansden als kinderkopjes tijdens een klassieker En zij voelde niets voor het pleitersputje.   Kimrijk ging ik kopje onder En kweet haar kiemen.   Alleen Japanners leven voornaam Wel niet onder blikloos blauw Vervoegen zich bij de vaderen Met kleine vervoeging   In het Sint Elizabeth voltrok zij Het sacrament van het sijpelen Met een boterhamzakje bestrijkziek boerde ik Krullenjongen kaltgestellt Met een aanhouden als in het dansen Niet meer dagen en nachten niet meer tegenstad De wreker een oud verhaal"

Coen van der Wolf
6 0

Ingespannen in het schokkend wrijven

Ingespannen in het schokkend wrijvenIs onze mond een loop een lapsus Hoor dan omhooggerezenAls een lasser houd ik open huis Onze mond spoel van snellersVan gesterkt inzicht en wassend stelselVan neut en najaarszweemKlankklier in de lucht Onze mond gestremd maar niet geworpenDe jachthoorn aan de borstKlan berstens klub rechtens klim

Coen van der Wolf
7 0

Hij is groter

Hij is groter dan geen gebed te hebben, En hij is de vergaderingen de baas. Hij gebiedt zonder te verwijzen.

Coen van der Wolf
6 0

Een dode als equivalent

Een dode als equivalent van onze ervaring, Maar sterker - zijn afgrond diende als bruggenhoofd, Zijn vrees en beven was oorspronkelijk

Coen van der Wolf
4 0

Voor Lucebert

De taal herwinnen is al beheksing   Dat er een voor- en een na-Lucebert was En in bijna elke regel het besef: Schrijven schaadt aan Stückwerk Maar het is krach waar ik keien sla   En dat het was een desoeuvre voor droge beduiders Wier wonen wrokt tegen het ontwetend antwoord En nu is een gedicht niet meer verschoning voor omspelen Met spreken geslagen in schamelste tijden   Ter hand het tellen - verdragen wij Ontruiming door afkomst?   Wat gruwelt stapelden de dichters   En dat het gaat om de gaten. Wat daarin dondert is niet rekkelijk, Na af- en aanwezigheden vermaakt zich De verglijdende voorzegger

Coen van der Wolf
3 0
Tip

Ik groet u met ik weet niet wat

Ik groet u met ik weet niet wat   Ik groet u met plaatselijke energie Totdat ons mikken een stilzitten wordt   Getuige van stijl doe ik u doden aan De eerste de grote  De tweede de kleine Een cumulatief personage   En doe recht het zich aantreffen Voor de kansberekening na de maaltijd Voor de kruinbestuiving van wereldoude porie   Als een veelwijver vouwt ons De neerbuigende uitwas, De grondeloze, En duwt een duiker op weg   Hij zou een diadeem zeggen sterven   Die wat u overtreft doordringt Ik groet u met ik weet niet wat

Coen van der Wolf
90 2

Ik had een doctor

Ik had een doctor die gesticuleerde In zijn soort een volmaakt gedicht:  "Als een vreemde beschaving 11 seint, Dan is dat bewijs van dimensionaliteit En dat leeft voor onze eindigheid: Dat prikkelt onze faculteiten"   Ik had een doctor van het empirisme, Hemelsgroot empirist: In heel Europa kon een zone hem bekoren. "Je bestond uit beten." "Ik heb nu ideeen." "Dat houdt het midden tussen beet en melodie."   Eedstakker, iets bestellen lukt hem niet; Uit soortenschrik, zonder eigenschappen; Geinterneerd dier, is het ooit genoeg Of is Bach ook nog eens niet Grieks? Prettig ontregelend de aseksuele zee Verkapt agent van de onvermijdelijke   Ik had een doctor met een pedaal, Een portefeuille, een tussentijd: Die stak hij in zijn mantel zoals een Spartaan een vos. Het kost zoveel om de mens los te zien van de regen. In het ongedifferentieerde las hij dat muziek zou worden toegestaan En legde naast de mens het rekwisiet van de cursivering

Coen van der Wolf
6 0

Fantastically dressed with wild flowers

Groot was de kamer en groot mijn verlangen Jou als een grote edelsteen te zien. Het was een schedellichting. Roesranzig Zag ik in jou een continent en echte vragen.   Het was een val op winkelniveau, niet?   Daar, daar: de droesem zal ons oplappen, De schaatsrit zal ons sterken!   Zo kwam ik tot jou en jij kwam eenvoudig Tot ochtendstemming ongelaarsd nog Lakend het lef   De mond van de waarheid   Vonden niet zelfs de obers dat ik goed gekleed was? In het museum zelfs, niet bij de oudste factorij   Het postportaal

Coen van der Wolf
7 0

Zet bijluister aan de kant

Exsuperantissimus   Zet bijluister aan de kant Vandaag vieren wij Exsuperantissimus Met mozaieken als honderdduizendjes   Hij toch hangt de krachten uit Die met klaplong begrenzen Ons opgaan in lucht en oceaan   Van zijn voorsteedse gading is Behept met een ingekuild alfabet Dit langzame muziekdenken   Onder de pannen beredeneert men het spoorzoeken Dat beduimelde zegging de laatste vijand is Nalatig nog herkenbaar Voor Exsuperantissimus Sloegen wij het grind uit de wereld En bedwongen wij de baarlijke raming de vordering Ook ging liggen de reisrisee Urgent om te verlakken komt men handen te kort   Verdween in Egypte alle leed Waar haalde ik mijn titels?

Coen van der Wolf
3 0

De opperste klap

De opperste klap die komt onder burengerucht Wisten de ouden Wij hebben nog niet verbeterd Al zijn de buren veranderd   De vederlichte voorproever zal vervolgen   Zal zich opwerken tot sneeuwjacht Een vleugel van een ontruiming En vertreden de voetstoots verscholene

Coen van der Wolf
1 0

"Elke klank is mijn keel gepasseerd"

Elke klank is mijn keel gepasseerd*, Hijgend hert op hellend vlak: En ordentelijk was een sneer, Ballet van duikers rond een wrak.   In troost en alleenspraak Ligt een god braak, bar en boos: De wildernis zal bloeien als een roos Maar het kroost loopt, door de echo's, spaak.   Strak als een boutonniere naast een pochet In het licht van ijzeren repertoire, Neemt menigeen de taken waar Van wie ons zou hebben ontzet.   * Josip Brodsky

Coen van der Wolf
5 0

Medaillon voor Mallarme

Ontboezemingen liggen mij niet (Wil mij verschijnen aan de einder) Als vanouds stromen de Completen (In pronkgrijs als de Dijver)   Liefst had ik het niet geweten (Met de luister van een oud raam) De doop die zo wortel schiet (Wie zag al eens een falanx staan?) En die nog langer dan de gletsjers duurt (En heeft de trofee omvaamd?) En die zich verheft in het vuur (En bracht het hoofd tot staan?)

Coen van der Wolf
10 0

Lijdend onder lenige leidsels

Lijdend onder lenige leidsels Van plausibel nageslacht lood om oud ijzer Lastige voorouders dauwdraden aan een boomhoge gedachte Grijpen de lichtklank gong voor uitgelaten tasten   Ontmoeting: een bastion om zeep gebracht Wilde de lage nadering Nuchtere ontknoping spot op gesteven vallen Geen worsteling vermenging een zegening   Een vreemdeling valt aan, stampt het credo   Wij waren hadden niet gesloopt Op iedere straathoek klonk ons wiegelied

Coen van der Wolf
8 0