Deejay

Gebruikersnaam Deejay

Over Deejay

Ik schrijf en publiceer materiaal op verschillende sites. Als het op dichtkunst aankomt, gaat het veelal over waar ik van houd en de angst voor vergankelijkheid. Ik vind het interessant om de verschillende stijlen die ik hier tegenkom te lezen en hoop dat mijn werk voor u herkenbaar is of u doet denken

Teksten

De pech van een piekeraar

Steeds denken dat je zult vallen Is beter dan vallen door het vele denken

Eendjes

De eendjes liepen door elkaar Krakend gras onder hun poten Kruimels in hun bek In patronen dolen zij rond Tot zij springen in de vijver Het water begint te rimpelen Natte druppels onder hun vleugels Stromend langs hun veren Alles hangt met alles samen Waar is de volgende kade?

Later wordt het beter

Wisselend gevoelVoor ik denk aan het gelukOverwin ik pijn

Gezellige stormen

Knallen in de luchtTerwijl het buiten onweertZit ik bij de haard

Op een dag

Op een mooie dagKan de zon lachen,Of komt het licht van mijn grijns?Op een trieste dagKan de hemel huilen,Of komt de regen uit mijn ogen?

Ontbijt

Moeder opent de gordijnen Om het licht te laten schijnen Door de ramen Op de bramen En het brood op tafel Ik ruik de geur van bessen Temidden van ons zessen Schud het pak met sap En lach om de grap Die vader naast mij maakt Ik neem een slok En eet ondertussen een wafel Iedereen vindt dat alles goed smaakt

Like a free bird

Ik ben geen vogel die vastzit in een kooi Mijn vleugels kunnen mij vervoeren naar het paradijs Langs de wegen van de wind Maar het nest zal ik niet verlaten Als ik in de hemel waar ik kom De liefde van jou niet vind

Mixed emotions

Ik voel me leeg maar Zo vol van de verlangens Kom snel weer bij me

Overzicht

Iets is mij ontgaanWat ik kan zien stopt immersBij de horizon

Op zoek naar geluk

Het spel dat leven heetProberen wij allen te winnenAls pionnen van het bestaanAl sprintend naar de dingenDie ons zinnen

Optimisme

De hoop blijft bestaanHoewel je soms ook wolken ziet,Zal het blauw in de hemelNooit vergaan

Ceremonie

De druppels tikkenOp de ramen terwijl wijNu afscheid nemen

Niet verdwijnen

Ik blijf steeds hopenDat waar ik voor geknokt hebVoor eeuwig hier blijft

Lentedagen

Bomen om mij heenZijn nog groener dan het grasDe natuur geeft rust

Stress

Stress betekent dat je beseftDat er rust isDie je nog moet vinden

House warming

De deur sloeg nu dichtIk doofde alle lichtenHet feest was voorbij

Grijze hemel

De lucht is donkerVlak voordat ik niets meer zieGaan de lantaarns aan

Verbintenis

Met vele woorden bij het altaarHeb ik alles eens gezegdMaar we zijn pas werk'lijk voor elkaarAls je voelt dat ik het meen, oprechtZodat je begrijpt dat ik voor je vecht

Donker licht

Als zelfs het lichtste lichtNog steeds zo donker lijktIs het tijd iets te zoeken, allicht,Dat je leven veel verrijkt

Tasten in het duister

Om te weten hoe het verder gaatMoet ik tasten in het duisterWaar je hoopt maar nooit kunt zienOf er een ster naar je luistertZodat het lot je niet verraadt

Het ons

Ook als mijn ogen zich niet openen Doet je stem me weer ontwaken Voel jij de warmte van een omhelzing Hoewel mijn armen je niet raken Het "ons" draag je in je ring

Zal het licht

Zal het licht nog schijnenAls jij op een dag niet lachtZal het water nog stromenAls ik te lang op je wachtZou jij nog verder kunnenZonder te weten waar ik benAls je me nooit kan vindenAls ik daar nooit aan wenAls het licht blijft stralenBen jij me komen halen

When I tell you

It's the end, I'm driving off the road Give me one last hug before I go Anxious, so many things I yell to It hurts me when I tell you I no longer say hello

Nooit zonder elkaar

Zolang ik nog weet wie je wasKunnen ze ons nooit scheidenHoe ver je ook verdwijnt van huisEr is een band tussen ons beidenZelfs als ik niet meer bestaBlijven onze wegen nog tezamenIk ontmoet je ergens bovenDat onze omhelzing het beame

Koude hand

Ik houd je zo graag vast altjidOmdat we veel van elkaar houdenIk voel dan hoe je vingers strelenWeet niet wat ze denken zoudenAls ze beseften dat ik los moest latenNu je hier niet langer bentWat achterblijft is het kille koudeRestje van die fijne vent

Het oude treintje

Het treintje reed voorbijDoor vlaktes, heuvels, wie bepaalt?Soms ben ik jaloers omdat hijAl jaren weet waar hij moet zijnMaar ik lijk altijd nog verdwaald

Vertrouwen

Ik word door je stralende lach geholpenOm recht te staan in het duisterVerleid door je zo vertrouwde stemOmdat ik telkens naar je luisterPijn verlicht door het zachte van je krullenNooit gezwicht voor een ander, we zullenElkaar blijven helpen, steunen, en lerenDat je elkaar kunt vertrouwen, zonder te bezeren

Gezichten

Gezichten kunnen naar je kijkenJe keuren, verleiden en doen bezwijkenVan hen zijn er zovele om mij heenMaar ik voel mij toch alleenZe zijn hier niet voor mijWant als ik kom staren ze opzij

Opleiding

VWO

Varia

Interesse voor geschiedenis