Opgebouwd uit pixels
zijn mijn laatste dromen.
Samengevoegd tot een beeld
van hoge resolutie.
Gelaagd in stadia uit kindertijd
tot aan volwassenheid.
Samengeperst verlangen
tot een gifgroene straal
van vergeten vullend verlangen
en overgebleven hoop.
Mijn dromen zijn voorspellend,
zoals ze ook voorspelbaar zijn.
De pixels hangen samen
in uitgeschreeuwd geluk.
Slapend dringen ze binnen,
achterom en binnendoor.
De dromen die ik koester
over onze intimiteit.
Weggedragen over dagen
vergeven van onzekerheid.
Bij mij geen zwoele rook
van een postcoïtale sigaret,
maar jouw handen over mijn gezicht
en in het donker vind je mij.
Mijn hand door jou gestuurd
naar je geilheid van een nieuwe dag.