Lezen

Middag wandeling

middag wandeling - tik tegen de tempelpoort voor ze terugloopt

LONGKANKER leugens of waarheid.

Passief roken veroorzaakt maar zelden longkanker Mensen met longkanker zijn niet altijd rokers. Sterker, soms hebben ze nooit een sigaret aangeraakt. Hun ziekte is veelal het gevolg van toevallige mutaties. Elk jaar krijgen wereldwijd zo’n twee miljoen mensen te horen dat ze longkanker hebben. Doorgaans is dat een hard verdict, want deze vorm van kanker is verantwoordelijk voor de meeste overlijdens ten gevolge van kanker. De meeste longkankerpatiënten roken tabak, of hebben dat ooit gedaan. Toch is er een aanzienlijke groep van longkankerpatiënten – naar schatting 10 tot 20 procent – die nooit een tabaksproduct hebben aangeraakt. Onder die ‘nooit-rokers’ met longkanker zijn vrouwen meer vertegenwoordigd dan mannen, en over het algemeen duikt de ziekte ook op jongere leeftijd op dan bij rokers. Wat is dan de (hoofd)oorzaak van longkanker bij nooit-rokers? Is het misschien passief roken, het regelmatig inademen van tabaksrook op horecaterrassen of thuis, bijvoorbeeld in het geval van rokende huisgenoten? Neen, concluderen Amerikaanse oncologen uit een groot epidemiologisch onderzoek waarbij ze bij ruim tweehonderd nooit-rokers met longkanker de genetica van de tumoren in detail onder de loep namen. Daarbij gingen de vorsers op zoek naar specifieke mutaties die konden verraden welk proces aan de basis lag van de desastreuze celwoekering. Dat kan genetische schade zijn door blootstelling aan kankerverwekkende stoffen, maar evengoed toevallige kopieerfouten in het DNA tijdens de celdeling. De resultaten van het onderzoek werden deze week gepubliceerd in het vakblad Nature Genetics. Brute pech Opvallend genoeg vonden de onderzoekers geen sporen terug van rechtstreekse blootstelling aan tabaksrook. Ook niet bij de ruim zestig patiënten die hadden aangegeven dat ze regelmatig passief rookten. Hoewel de invloed van passief roken eigenlijk nog apart in een afzonderlijke studie moet worden onderzocht, suggereert dit onderzoek alvast dat passief roken niet tot hetzelfde type longkanker leidt dan ‘echt’ roken. Het overgrote deel van de gescreende tumoren bij de nooit-rokers bleek simpelweg het gevolg te zijn van toeval, of beter: brute pech. Ze waren ontstaan als een opeenstapeling van ‘natuurlijke’ – lees: niet veroorzaakt door een externe blootstelling – mutaties in het longweefsel. En dus niet als een reactie op veelvuldige inademing van tabaksrook, van luchtvervuiling of van andere kankerverwekkende stoffen zoals asbestvezels of radongas. Wel konden de onderzoekers de longtumoren bij de nooit-rokers opdelen in drie subtypes, op basis van de mutaties die ze erin aantroffen. De subtypes verschillen van elkaar in groeitempo, en daarom loont het de moeite er behandelingen op maat voor te ontwikkelen, als een vorm van gepersonaliseerde therapie. De diagnose van het subtype kan gebeuren met een simpele biopsie. https://www.eoswetenschap.eu/gezondheid/passief-roken-veroorzaakt-maar-zelden-longkanker ******************************************************************* Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig. http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot

20 1

Quote 1 (Mijne keuze)

´Jouw lichaam warm kussen is één van mijn favoriete bezigheden sinds je ziek bent geworden. Ik zou het wel als dagtaak willen.´ ´Wat nog?' kwam het ademloos. 'Vis je nu achter complimentjes?' prevelde hij tegen zijn huid. Hij drukte een spoor van tedere kussen op zijn buik. * Namen van personages bij de schrijver gekend * Bron: De Dievenliga (home-made creatie) * Met steun van Alice, die al even hard in shock was als mezelf met het overlijden. *zucht*

De Donderklif

54 1

Ik droeg mijn hoofdpersonage te grave.

Ik droeg mijn hoofdpersonage te grave. Niet deftig aan het einde van het verhaal, zoals het hoort maar ergens in de helft. Ik droeg mijn hoofdpersonage te grave. Niet de heldendood die hij verdiende maar ik schonk hem enkele bange, pijnlijke uren. Ik droeg mijn hoofdpersonage te grave. Geen gedoe. Geen jankende violen. Met fonkelende sterren als getuige. Hij stierf in de armen van zijn minnaar, om half drie in de nacht. In alle stilte. Hun verdriet, mijn hartzeer. Ik droeg mijn hoofdpersonage te grave, al was dat helemaal niet het plan. Het kan al eens verkeren. Ik ben in rouw. De andere personages ook. Ik droeg mijn hoofdpersonage te grave omdat het moest. Verd*mme, is zijn laatste gedachte... En terecht.

De Donderklif

61 1

PErFecT ImPéRfffeÇtíOŋ

Through the curly grass The raindrops on the tree One can really see One can feel That silence has a sound Imagination is real It’s an interesting sight When in moon shed light Nature shows off with imperfection Soft affection, true connection The light gets in through cracks So relax In darkness it becomes crystal clear Have no fear We can change the system That claims to be right And left The light On That note I vote To stay in imperfection Be real Don’t seal The cracks Let the light in and share How much you Care

Troja!

38 2

doodstille nacht

cinema star lights lag er nog stil en verlaten bij. Binnen was het echter een drukte van jewelste. Adeline liep zenuwachtig door de zaal en controleerde snel nog of alles er piekfijn genoeg bij lag. Die avond was er immers de grote premiere van Loodsman met de bekende knappe acteur Roel tijdmans. Er waren al groepjes tienermeisjes bijeen getroept aan de ingang, in volle verwachting. Plots werd de stilte opgeschrikt door enkele luide schoten.. en een schelle kreet: 'Roel is dood!'

amanda allesie

25 3

villa francoise

Een donkerblauwe mini reed de oprijlaan op. Free keek naar de villa: ik was als een kauwgom aan je schoen die je zo snel mogelijk wou verwijderen, maar je bent van een kale reis thuis gekomen, een heel kale reis..ze lachte.

amanda allesie

27 1

de klauwen van de arend

Het landgoed was in stilte gehuld. Het bleke ochtendlicht scheen door de bomen langs de oprijlaan. Victoria stond voor het smeedijzeren toegangshek en keek door de spijlen naar het woonhuis in de verte. 'waar ben je moordenaar! laat je zien!' schreeuwde ze.

amanda allesie

28 2

Witte gaten

Of ik witte gaten aantref? Ik ben de atleet die na ontlasting en zonder ontbijt zijn goede vorm voelt wanneer hij hardlopen gaat, de claustrofoob in de gym wie zuurstoftekort overvalt en die panisch een tochtige gang in rent, de vrouw die in de vroege herfst haar stappenteller vergeet en haar hart aan de kleuren in het park ophaalt. Ik vond een gat van extase, een kraaknette leemte, een lege plek van vergetelheid. Ook de bedaagde Hertmans ben ik, die ze in Fellini's '8 1/2' herkent. Carla en Louisa jagen Guido op. Carla voorkomt een kogel door zijn hoofd, in de circusparade danst hij met Louisa, bij de bron blijft droomvrouw Claudia. Of in Ensors ballet 'Jardin d'Amour', zacht sinister visioen, paarlemoer met open plekken, rafels in het wit.

Robert de Roek

27 0

Zuurstof

Onder water kijk ik naar boven En aanhoor je gedempte stem Je raapt steentjes op aan de oever Gooit ze een voor een de vijver in We reflecteren tegelijk en kijken Naar de rimpeling aan het oppervlak Terwijl je kiezel voor kiezel werpt En de bodem met grind bedekt Ik beweeg zachtjes beide voetzolen M’n teenknopjes schieten omhoog Terwijl m’n voeten dieper graven Richting onontgonnen grond Hoeveel rimpels er nog gaan komen Kan ik onder water niet goed zien Dat kan alleen jij voorspellen En ik houd verder m’n adem in

Emile Calebout

68 1

the little boy's sailing boat

Koen Vlerick

26 1

moederhuis

Terwijl het vruchtwater over je dijen loopt breekt het angstzweet uit mijn brilglazen. We roeien ons een weg naar de eerste kennismaking, het stromende water doet ons naar adem happen. In een kabbelende spiegel zie ik een man die nu een baard draagt, merk ik een kroon, een geslepen zwaard ruimde plaats voor een staf om wanneer de nood er is het tij te keren.

Pieter Kesselaers

42 2

Origami

Je plaatst je gevouwen bootje In het badwater Dat ik voor je heb klaargezet Na enkele minuten drijven Wint het absorptieproces En toont het A4’tje z’n plooien Je krijgt medelijden Je vouwt je mouwen om Om het hulpeloze velletje Uit het warme water te redden Je vingertoppen worden nat Je handen worden papier maché Letters schipperen in je palmen En voor het eerst in je leven Begin je te ontplooien

Emile Calebout

57 2

the little boy's grazing animal

Koen Vlerick

18 2

Kunnen wenen voor de maan

De middeleeuwen zijn omgeven door beton en bouwvakkers van honingraatteelt Erik Esthetiek waar is je overweging Ik verlies mijn eerlijkheid in de leegte tussenin Jouw geboortjekaartje is achtergebleven bij Michael Owens de eerste niet-inbreker in Leegland Amerika Ik overweeg iemand slimmer en cynischer Die weet dat huurgeld inflatie genereert tot generaties in de supermarkt Waarom minstens één grootmoeder tabak rookt Wat kunnen we in België? De tuin huren om te kunnen wenen met de maan natuurlijk De maan lacht mij uit, dan gaat ze verder Ik mag niet zomaar wenen We gaan op reis terugwaarts Nu voel ik mij thuis in eigen land De benen van God zijn borsten in België Een omgekeerde kathedraal weerspiegelt de skyline van een voetbalploeg Ik heb concurrentie van mijn sieraden in de beneveling Ik bedoel bebossing Er is iets heel evident aan neerslachtigheid Maar adjectieven regenen jaloers in mijn puntzak Alleen in achterzak kunnen vissen ook eens vissen Palingen ze zijn lelijker dan de rozen de doornen Alleen liggen vissen op het land en zien we ze niet Ze zijn gevaarlijk als ze bedreigd worden in Dinant Dan vallen rotsblokken met verfijning naar beneden Dinant is jaloers op het cynisme van Chiavari zonder zijn vrouw Daar begint het spaans verbond tussen België en Italië in de eerste spreektaal verwoordt men voorgaande voorbereidingen Eigendom is zelf verleerd te spreken tot de eigenaar, de akte van hoongedrag tegenover medemensen De klas van sociaal zijn Daarom bestaan wij alleen maar, appels van zwaarte en schaamte De kleuter Ze zijn lelijk Ik ben neuroconformatief nationaal, wie ben ik echt? Mijn echte gedachte wandelt rond in de gemaakt voltooid verleden tijd, de discotheek van mijn grootvader is het hart van de Bibliothecaris Eddy Pert moet eens bij de pastoor zonder reden terwijl hij een klak inslaat Ik zeg alleen de helft van de school mijn portemonnee Hij opent zijn adem voor mosselen in plaats van goudvissen Ik heb mijn structuur gevonden We lachen De hersenboom levert het hart aan iemand die verkiest anoniem te blijven De reden bekendmaken is doorbrekend denken, maar ik kan Hem nog net tegenhouden Die ene gedachte die geld vermenigvuldigt mag ik scannen? Het is niet romantisch om aan geld te denken Honger is de nieuwe hoop die rozen een emotivatie verlenen De burgerman vergist zich streng van straat Hij zou mij complimenten komen geven Zonder handen geen kampioen De prijs is in de krant niet zichtbaar De opmerking in de krant is onbetaalbaar Een truc en fraude van het volk Ik koop de krant en niet de prijs, vergeef mijn overmoed in de linkeronderhoek van te weinig Het slaat aan om jou te kennen Ik ben beter dan de microgolfoven Ik heb de wedstrijd gewonnen rochelen bevrijdt watervallen in de Alpen ik wandel verder door applaus de gift van de letter was weinig Venetië is het windows XP-pictogram Het weegt op toscaanse velden, die woordspeling over plaatsgebrek dat is goed voor de irrigatie de schelde is altijd schaars tegenover de leie geweest om mijn bloemen water te geven vlaamse computer die ik ben ik zit in een ander mens de oever is een opmerking voor de redenering van de rivier wij zaten in de auto van bloemkolen bobijn ze pompte de muizen op hier hervalt mijn autisme in één kernachtige gedachten de kaas grijpt mij nog altijd aan ik zeg niets tegen mijn vader mijn moeder houdt de wacht toen komt het einde een koud spel is toerisme maar daarna kan je wenen voor de maan op de brug der zuchten ik heb een volume en een lengte en dat is de misdaad van mijn linkerarm het aanbod is een goudvis Nog van de Franse koning geweest: een deelteken twee consuls een geschiedenisboek koffie mijn ouders rimpelen hun verdriet tot ik verleen dat weet iedereen op welke pagina wenst U de roos naast de klapstoel van mijn verbazing neut de jouwe de toekomst van onze voederverzamelaar-jager is dakloos want geen brood meer is een relatie met stellingen in de stad daar liggen naar het schijnt de meeste bruine kruimels Nostradamus De aderlating voor de bibliotheek was in de krant vogels eten die op als een optreden op een roeste typmachine van modderachtig verfijnde grassprieten in mijn limonadedrenk en hoop die smurrie die mogen dat wel van hun leenheer aan de overkant groeien de ridders de technologiekinderen nu nog niet Als je wil stoppen met honger in de Middeleeuwen dan moet je eenvoudige taal spreken tegen een rekenmachine budgetvriendelijke huisdieren waren het tot ze uitvliegen tegen mij en schieten op hoop in plaats van honger en een scheermes voor mijn maag nu heb ik in hof ten Minste helaas niets herkend alleen domme mensen want die zijn bescheiden en onaanspreekbaar als je ze in je rug laat probeer om te draaien naar je jeugd de tiener spreekt echt de waarheid in Toen tegen tussenin ligt de parmezaanse regio van salami chips, fotonen een rozenboeket met salami Honger geeft geen kleur aan het masker ik bied een boeket aan zonder centerpunt vogelpik laat vallen er is altijd een mus die doorvliegt voor die vlinders in mijn buik analyse vergt armspieren en dat is het ergste voorwetenschap en de brief over de handtas ik zie je een verschrikkelijke insectenziekte doorzicht in de mug is bloed het is voor jou koning Boudewijn jij bent wat al gebeurd is Nu besta jij daarom niet in samenspraak voor een argument voor vertegenwoordiging hij wou een alliteratie aangaan met mooie woorden, maar hij kort ze in dode korrels Karel van Korrel duurt te lang origineel oorspronkelijk geen verband in oostenrijk eerlijk het land naast oostenrijk is niet meer Zwitsarland Eerlijk ik wil altijd maar meer Ik treed af naar niveau Hongaars meer heeft geen bloemen Misurina wel Dan maar het bootje De paus is hier met zijn vrouw in een normale wereld de afzinklaag giet zich in lagen burgerij het nieuwe bakeliet ik wil eten bij de bakker het is voor de volgende mevrouw ik heb geen zin in U vandaag de macht van een uitzondering is zonnegeld waar ligt dat rijk? Naast de Heilig Hoopse Empirie Een instituut van de Aarde: Goud Ik wil niet gaan de hoop van mijn verhemelte is broodkorsten In Pisa zo lang mogelijk twijfelen totdat je weer in volledigheid overslaat Dan kunnen we zeggen het weer een woordspeling, Jasmien Deboosere ophoging van het debat verstoort kabels: de relaties tussen politici Enge ogen Marleine zonder Samson Muziek zonder sentiment Muziek onder het assortiment Is zich bewust van iedere hoofdletter in boomcement De bloemen bewegen Ze kunnen nu trouwen met hun luiaard Ik weet voor altijd van niets, stamper Ik zit in een ander mens De reddingsoperatie is duiken op vallen Echt waar? Rozen? Dan streelt mijn buik de niveaubodem van de zwembadoceaan niet meer Arrogantie is de aperitief van de adem en dat werkt in beide richtingen De pinker op een wederzijdse relatie met je lippen beweegt je hoofd vanzelf Dit is geen poëzie Kussen of rozen Dit is stilte Reken mij aan Word mijn uitzondering Breid een gevolg aan wat is mijn schuld En je zal met een hond leren lopen Geestelijke gemiste kans De tijdsgeest en het Wereldadvertentievolume Geestelijk zijn rozen mindvol gebleven gevoel Voor u openen ze zich in evidentie Maar als ze openen willen ze niet meer bewegen papa Wielrennen blijft De dans van de doornen beïnvloedt het leven van mijn grootmoeder Ik durf bijna beweren een aanplakbiljet dat toiletpapier voor mijn gevoel Ik sta recht en ze noteert het terwijl ik rechtsta 2030 vijf euro voor rozen? een rechtvaardige prijs is diarree diarree van doornen het systeem waarborgt analyse ik ben slim en niet dom, afhankelijk van analyse dus eigenlijk geld goed gedaan operatietafel geldt 'Het referentiekader van uw ruggengraat is ondoorbroken als je verhuist vanuit je geboortestad' De kerktoren is toch gevallen Een implicatie bestaat niet voor een opvliegend doek als de grootmeester van Onze Naam het gebed van de culturelen zal nooit de volgende uitzonderingen bereiken mensen die maten vrienden hebben toestand hebben voorrang verlenen en dan verkleinen voor hun vrienden Dat opliggend doek met geheven tenen is niet verstandig Ook al een lichaamsdeel van mijn zwangere troost Gelijk is pijnlijk wanneer je niet oefent Geboorte is tijdelijk Ik eet graag boutade-taart met leven Zo kan ik stellingen aangeven aan de eeuwen zodat ze eindeloos worden Periode in de hoogte Haar buche omarmt de rozen Ik herhaal mijzelf toch niet als ik zeg vraagteken Daar is het leven voor de planten Geef mij het nummer van je cel, Beëlzebubbiologie van Babylon Muziek zal ons redden van een epicurische epiduraal van de slang van Mozes Rectum inhaleer mijn schaamte Ik ben niet aan het bevallen van rozen zonder vooruitgang een houtstok kleeft aan de ziel van eenvoud Nee, ik wil ze niet, mijn maag Tijdelijk is verstrekkend Mijn moeder heeft geen uitzonderlijk lange armen En toch zei ze meer zonder aanhalingstekens op mijn ford fiesta met martini party functie Alles ruikt sinds mensengeheugenis naar meer mooiheid en limonade Het punt is dat je het niet kan zien Waar de doorn eindigt En dat is de nagel aan de doorn Thee Verhaal Verhandeling van vee Hij moet op kerstmis Sint-Rodius herdenken met een divergentiekaars in de krant en het vet van de drop belandt in mijn ajuin-patat Ze likken op elkaar Descartes doet aan filosofie zodat Zodat hij niet aan de kerstballen kan komen Dat komt eerst Een reeks geijkte uitdrukkingen en hun verloren Babylonische tegenhangers door Mozes de keizer zonder kleren gehecht aan Descartes zijn staf Descartes leest wegenversnellingen, geen filosofie Wijs en mooiheid De troeven van de taart Dat was een lange aanloop om te gaan slapen Marianne Hoopvol verdeel Winner naast Luxemburg in Goffin bij Jupille Het is tijd voor een nieuwe politieke beslissing De polymiek van een alliteratie waarborgt een Idee altijd Het Ik wil nu wel alles zeggen behalve de helft Plaatsgebreken aan tafel voor verlegen kinderen eten hun boterhammen meer op omdat ze honger hebben De roos gemist vooraleer de aangifte Bewijs van aankoop van de liefde de nachtlampvaas wordt tentoon aangekocht bij mijn hoognonkel in de verte een knipoog van de steur van de bescheiden ton at filet van licht puur voor puur is er geen tegengif familieliefde is een straat zonder overgang in de tijd in de hoek vallen evidente slagen Margaret Tatcher lijkt op een bloemkool-met-uien veld als ze zo Brits doet daar eindigt de woordspeling van kunnen spreken gekende fenomenen Belastingen zijn evident voor variatie een tegengif Ik ben de koning, niet God de leider van de adjectieven, waarin nastreven inhoudelijk blijft Boeken we vooruitgang met een familielid Geleerde adaptatie Wrange tegenspraak De loutering van regio's Mijn of haar Van Vlaanderen naar Nederland over Wortegem Duitse kartoffelschoenen leggen bokalen in de industrie in Zo heb ik mijn nonnen verkregen Zelfverzekerd nu en niet het moment daarna Dat is gevoel voor mijn brein Voor goudvissen wil ik sterven als ze niet van mijn rozen eten vanuit de aquariatische vijver in de mediterraanse zee wil ik stikken zeewier hangt over de borden van evidentie Babylon verslikt zich in zijn stadspoorten Subliem Ik zie je ook graag De kosmos ook Tranen en geen regen aldaar Ik ben beter dan jou de toonaard van de inval in de hoogte Het blijft altijd geldig jouw kortingsbon op de kosmos De kosmos is gemaakt van maizena Zo kan je niet falen Wat verwacht je? Havermout mogelijk in de soep Iedereen die hem begrijpt sleurt stukken van zijn jas in Reims De roos wordt afgegeven aan Ruben Robijn van Reims schrijft over Romulus en slechte Remus de band met de geschiedenis vond imiateriële gronden al in Vaticaanstad, Priamus, de hechting van paars aan yoghurt tijdens de pauze reclamebordgladiatoren geven mijn rozen aan jongens Eindelijk, gewade rook Ze wil het in deze miliseconde: de beschermheer van Romaan tegen Carrara laten aanlopen Tergend traag Het tweede gevecht om haar Parmaham zo weet U wel Is dubbele bevestiging nu voor een vlinderdas toonaard? Of ligt de vlasschuur in Karel Van de Woestijne behouden Eens gezindheid met de krant verbonden is keert het Volk terug als vijand mooi, niet waar Vuur schoon, tegendeling kortingsbon van perceptie, word onzichtbaar voor de atoombom van mijn verassing Ik weet het wel Ik ben nog niet dood Alles bestaat uit limonade want anders waren er geen cactussen zonder klemtoon, niet in de pot met de rups van de nazca-lijnen zo jong zijn we nog niet primitief Dichten overdichten De rozen moeten nog in het boeket genaaid worden op herhalend patroon zonder vormgeving vandaar Verstaat U mijn verhaal? 11 doorns en de aristocratie is ongelijkwaardig Ik wil je lagen doorprikken met lasagne van kelkwijn De kelkwijn viel flauw omdat dat niet zijn kwaliteit is De rozemarijn is op van de verwachting van hangende borsten Ik kan niet koken zonder papier, middelmoeder Ik zet een muziekje op, middeleeuwen Van een website over ridders Ik word bezocht Tergend traag Alles is al zodaning gehoord dat we stom worden Voor altijd, waarde, voor altijd bent U in een bocht van de kerk de vrouw van God en zijn conciërge in zijn element van uitdaging, beteken dat Tel dan maar mee, mediterraanse zee van muziek en de dobbelsteen De chaos is het grootst in een lagune Hier viel er niets te geven Ik kan niet rechtdoor bewegen Zij kan al niet meer bewegen want ze hoort me denken Aan haar verwachtingspatronen gaan we te water Verhef de insteek Boeren laten is beton dulden Het vuur Onkruid zag de associatie Geen woord teveel dan Ik rook uit de overbuurvrouw haar venster Het is een schilderij Volledig is de zin van het bestek en de tijdsduur voor vibratie De volgende logica van de romantiek Goa naast Ankara Ottomaan werkt Verheffend Tot biologie babylon liet praten Dat moet wel zo aangebracht worden voor de hangende luiers van fopspenen Het schuldgevoel van mijn jeugd strekt zich toe En mensen die terug mensen waren Het meervoud van verstand heeft mij benomen een hoofdletter een klemtoon en een toonaard Die kan ze aanringen voor mijn falibiliteit Waarom heb ik deze voorbereiding dan getroffen? Aangelengde limonade met de verwachting van liefdesverdriet In het midden ligt een appel Hij ligt daar altijd Vader en vrouw paraderen de handdruk De lucht mag nu niet teveel meer wegen De kus priviligeert eenvoud tot de doorsteek van mijn intentie De tegengestelde ridder doden op voorspelling van Nostradamus in 1993 Ik krijg dan een feitenvermelding Tergend dragende druiven De leugen doorprikt met een zwart doek gemaakt uit olijven Vijgen na olijven is als taart met rijst in Ik begrijp Italië wel in dat opzicht maar alleen vanop de bergen niet vanop de pas Water doorzicht pas ligt in een tunnel vallen zeemeerminnen mij aan Ik ben haar nog altijd eerst aan het kussen Zo kan ik mijn neus niet snuiten Ze verandert nog rochelen bevrijdt watervallen in de Alpen Maar dan ook enkel in de Alpen doorstroming van talent sluit de auto Azteeks goud deze toekomstige platinaplaat om muziek in te spelen in het landschap langdradig mijn eerste tableau het landschap doet al mee Ik kies voor hem en zijn tanden Dat ben ik nog altijd Twee variaties en het worden gaten blauw Daar kan ik niet mee verdergaan de vliegen kruipen er al Ik begrijp ze nu wel confituur Slim! Het zijn echt zeemeerminnen Ankarees ter grot Goa ter pot Terg me met herhaling als einde Waarom loos de notie van het universum zich herhaalt in geniale woorden Laatste overweging: oorsprong Gedachten lezen Abnormaal gedrag bereikt iemand anders Ik wandel verder door applaus Het gaat niet anders Eenvoud siert je Je wordt deformatteerd De schijf van deze Chiavarietocht achter rozen bewijst dat, maar het was de enige autosnelpas De Trottardtunnel van Bertrand Wat is het nut van je te bewijzen Een gratis printer De dennebomen missen kerstmis de molecule bovenaan de Alpen dat weet niemand Overleg van overgang in Luxemburg Ik ben hier nog altijd Hoor Ze wanelen verder dan hun rozen in hun onroerend goed grammatica bewerkstelligen ze kranen middeleeuwse monnik noteert de bijbel de eerste redenering wordt gevolgd op amerikaanse televisie moet romantisch geweest zijn in Britannië, de bijbel het boek is gestileerder dan het gebouw, ik ben verlucht want het is geen boek het is een aardbeving in mijn hoofddarmen Dubbel een wees-adjectief evident

Robijn Bodijn

23 1

Klapstoel

klapstoeltje - bij ieder feest zit oma op de eerste rij

Margaretha Juta

26 2

blablabla

Jouw daden hebben je woorden verraden. Er stond enkel spanning op de planning. Geen onvoorziene omstandigheden of een zwaar verleden. Leven in het heden, van de pluk. Voor vluchtig geluk. Of is het dan toch ik, die stik, verstik. Het vertik. Te weerstaan, aan een moment. Aan ongekend. Die vlucht, ver zucht.

Troja!

39 1

Nachtvlinder

Ijsbloemen. - Tegen het raam - een nachtvlinder.

Sarah

27 1

Dicht bij me

Dicht me Dicht me alles Dicht me terug dicht Want mijn wonden gapen met open monden Om littekens te kweken Waaraan je met je tongpapillen De textuur van herinneringen zal voelen En de smaak van dicht bij me te zijn Voor altijd zal willen proeven

Emile Calebout

41 1

OUD / JONG

Het was een ochtend met veel verbeterwerk die naadloos overging in een te snelle lunch. Het was zo’n dag waarop de uren voorbijvlogen als water in een wildwaterbaan: te snel om vast te houden en te wild om richting te geven. Nog een kwartier en dan moest ik voor de klas staan. Ik keek nog even mijn werkmail na en vond er alleen neerslachtigheid, mijn eten kwam in het verkeerde keelgat. Ik raapte mijn moed van de grond en liep naar mijn klaslokaal. Na de les vocht ik voor mijn leven al fietsend op de Turnhoutsebaan. Toen ik thuiskwam, had ik geen zin om nog te gaan sporten, maar de ervaring heeft me geleerd dat dat net is wat je wél moet doen. Met een zwaar hoofd vertrok ik naar de fitness. Ondertussen ga ik al drie jaar naar deze club. Het is een echte familieclub, de gemiddelde leeftijd is 70 jaar. Het betekent dat je in de kleedkamer enkel gesprekken hoort over goedkope vliegreizen naar Benidorm, den Antwerp of vieze kwaaltjes en hun complementaire medicijnen, maar het staat ook garant voor minder volk en een kalme sfeer. Zeker ’s avonds. Ik voel me er altijd heel jong, alsof mijn hele leven nog voor mij ligt, terwijl ik ook wel beter weet. ‘De douche is lekker warm’, zegt de man die nog op dit late uur met mij de kleedkamer deelt. Hij ziet eruit als een kleine tarzan: stevig gebouwd, lang haar tot over zijn schouders, dikke donkere wenkbrauwen en diepgroene ogen. Rond zijn hals draagt hij twee of drie kettinkjes, in elk oor twee ringetjes. Zijn lichaamsbeharing zal ik waarschijnlijk nooit evenaren, net als zijn atletische bouw, zeker gezien zijn leeftijd, die ik ergens rond de zestig schat. Ik bedank hem voor zijn enthousiasmerende opmerking en hang mijn handdoek aan het haakje. Hij doet me denken aan Eddie Vedder, maar die gedachte spreek ik niet uit. ‘Als het te warm is, kan je in de houten kast hiernaast aan die linkse knop draaien’ geeft hij nog mee, en hij gebruikt het puntje van zijn handdoek om het water uit zijn oren te krijgen. Deze mededeling, verpakt als praktische waarschuwing, siert hem. Dat hij terugkomt op zijn woorden en even in beschouwing neemt dat ik misschien helemaal niet hou van een te hete douche. Het zijn vaak de kleine dingen die iemand sieren. ‘Een douche kan niet warm genoeg zijn voor mij’, antwoord ik hem. We oefenen ons een halve minuut in smalltalk waarbij we elkaar aanmoedigen om koudere douches te nemen. En dat allemaal in ons nakie. Mijn lijf voelt al wat lichter na de training, alsof iemand een jas van pek van mijn schouders heeft getild. Ik douch heet en snel. Vroeger kon ik een half uur onder de douche staan, maar in de fitness ben ik er in een wip weer uit. Het feit dat iedereen er zijn douche neemt helpt daarbij wel. Soms hoor ik mannen rochelen of slijmen ophoesten of zie ik iemands schimmelige voeten. Voeten komen echt in alle vormen en kleuren, dat besef ik goed sinds een jaar of drie. Met nog twintig minuten tot sluiting besluit ik toch even in de sauna te gaan, enerzijds omdat die nog aanstaat, maar meer omdat de pek wel van mijn lichaam is, maar mijn hoofd voelt nog stroperig. Ik hoop dat de sauna hier verandering in kan brengen. De temperatuur is een negentig graden en ik zet me tegen het hete hout. De geur van eucalyptus zoekt zich agressief een weg in mijn neusgaten en de dampen lijken in een flits mijn hersenpan te hebben bereikt, ik voel hoe ze een wolk maken in mijn hoofd. Nadat de zwaarte mijn lichaam heeft verlaten, is het nu de beurt aan mijn geest. Mijn gedachten verdampen in de hitte zoals ook de druppels op mijn armen verdwijnen, ze worden opgeslokt in de ruimte. Het is alsof mijn hoofd een kookpot is met een deksel en daaronder een vergiet, en wanneer het deksel eindelijk opzij schuift, verdampen alle zorgen en mijn echte gedachten, die eronder verstopt zaten, krijgen de lucht die nodig was. Onder die hoop zorgen zit altijd een nieuw inzicht, een kritische zelfreflectie of een portie verstilling. Terwijl ik stilaan bevrijd word van de pek die bovenop mijn hersenen is gaan kleven, denk ik na over deze dag. Deze ochtend voelde ik me oud, want sinds enige tijd zijn mijn cursisten (veel) jonger dan ik. Wanneer ik de lijst in het systeem check nog voordat ik deze mensen heb aanschouwd, situeren de geboortedata zich meestal van de jaren negentig tot tweeduizend, met hier en daar een uitschieter van een man of vrouw die mijn vader, moeder of zelfs grootouder zou kunnen zijn. Een eerste kennismaking is vaak een bevestiging: een hoop jonge mensen bij elkaar. Dat was tien jaar geleden anders, toen was ik nog groen achter mijn oren. Maar hier, in de fitnessclub, voel ik me altijd erg jong. Niet alleen fysiek, maar ook wanneer ik niet kan meepraten over dagelijkse bezoekjes aan de apotheek of kleinkinderen die niet op bezoek komen. In de klas probeer ik af en toe jong te zijn door iets te beamen over het leven met een baby of een examen studeren op de unief, en in de fitnessclub kom ik soms tussen wanneer ik die wedstrijd van den Antwerp ook heb gezien. Maar momenteel val ik overal tussen.

Lennart Vanstaen

34 3