Spinvis
Ze hadden elkaar leren kennen door gemeenschappelijke vrienden en waren allebei grote fan van Spinvis. Hun gesprekken droegen dan ook vaak quotes van liedjes in zich. Ze hadden geluk dat zowel Justine als Luuk veelvoorkomende namen waren. De songteksten konden ze zo snel toepassen op hun eigen verhaal. Er hing een zekere romance rond. Luuk was een denker. Justine ook. Beiden hechtten ze veel belang aan taal. Met taal werd alles gezegd. Ze tilden mekaar daarin op. Op hun afspraakjes werd er dikwijls gepraat over songteksten, terwijl ze luisterden naar de gepaste muziek, lazen ze samen gedichten die ze mooi vonden tot een gat in de nacht. Ze gingen wandelen met dekentjes door de straten van Gent wanneer de stad al leek te slapen. Te midden de wegen hielden ze halt om te discussiëren over de gevels. Ze fantaseerden wie erachter zou wonen. Was het een gezin? Of een oude man met vier katten? Een paaldanseres op pensioen misschien? Over paaldanseressen gesproken, wat vond hij daarvan? Met verstomming geslagen begon hij te lachen. Hij had haar directheid altijd heel erg gewaardeerd. Zij grinnikte bij het zien van zijn verbaasde gezicht. Die nacht doken ze het bed in. De kleren vlogen daarbij in het rond. Bij het ochtendgloren in ontblootte borst zou duidelijk worden dat ze hier allebei nog niet klaar voor waren, er moest eerst nog wat oude rommel opgekuist worden.
