Krasslanskyp0⁰

Gebruikersnaam Krasslanskyp0⁰

Teksten

potloodventer

potloodventer Het personeel is samen gekomen in de kantine. Zij kijken schichtig om zich heen en praten met gesmoorde stemmen over de onhoudbare toestand in het bedrijf. Soms krijgt iemand een huilbui en worden er tussen de snikken door neuzen gesnoten. Een zichzelf opgeworpen leider drukt iedereen op het hart het hoofd koel te houden.  Iets achteraf staat Wim de jongste bediende. Voor hem is het allemaal te veel. Zijn acne gezicht vertoont zenuwtrekken. Wim schuifelt naar het buffet, haalt een broodmes uit de lade en loopt naar de directiekamer. ‘Iemand moet het doen, sist hij verbeten. Het grensoverschrijdend gedrag moet stoppen. Het in billen knijpen van de biseksuele directeur waarvan Wim ook slachtoffer is moet afgelopen zijn.  In de gang krijgt Wim nog een emotionele optater als hij Agnes de secretaresse en het neukertje van de baas tegen komt. Haar blonde lange vlecht is al lange tijd een bron van zijn wilde seksuele fantasieën. Nu alle remmen los zijn, pakt hij haar beet, smoort haar geschreeuw en snijdt de vlecht af.    Met de haarbundel tussen zijn tanden ramt hij zonder kloppen de deur van de directiekamer open en blijft wijdbeens staan voor het bureau van de grote baas.  De heer van Beukenstein kijkt angstig naar Wim en het mes.  Achter Wim is Agnes de kamer binnen gekomen, gevolgd door het  personeel. Zij maken een kring om het bureau en roepen: ‘Neem hem te grazen Wim. Geef hem op zijn donder!’      Het personeel wordt dreigender. De kring rond het bureau kleiner. De directeur glijdt van zijn stoel, zakt op zijn knieën en smeekt om genade: ‘Alsjeblieft Wim, alsjeblieft spaar me, doe me geen kwaad, dan krijg je promotie en een dikke bonus.’    Zijn welvaartslichaam trilt van angst, maar het maakt op Wim geen indruk. Opgejut door het personeel voelt hij dat er een belangrijke taak voor hem is weggelegd. Maar dan komt er iets van twijfel, als zijn gereformeerde opvoeding opspeelt.   In een flits denkt Wim aan Abraham die zijn zoon moest kelen, maar dat op het laatste moment de slachtpartij werd afgelast: ‘Dat zal mij niet gebeuren!’ Schreeuwt Wim en steekt het mes door het vette hart van de heer van Beukenstein.  Het personeel schrikt en kijkt doodstil naar het stuiptrekkende slachtoffer. Zij doen een paar passen achteruit. Sommigen gaan hysterisch krijsen. Zo extreem hadden zij het nu ook weer niet bedoeld.   Agnes voelt zich gesterkt door de ommezwaai en roept buiten zich zelf van woede: ‘Vieze verkrachter, vuile moordenaar, schoft, ik zal de politie bellen!’   Het personeel begint nu ook luid te roepen: ‘Moordenaar, moordenaar, moordenaar, moordenaar!’  Wim staat er met het bloed aan zijn handen lamlendig bij. Hij is onthutst en zoekt een uitweg. Wanhopig loopt hij naar de balkondeur, duwt hem open en doet een been over de balustrade. Dan roept hij luid: ‘Moeder vergeef mij!’   Met dicht geknepen ogen springt hij van de eerste verdieping boven op een uit de kluiten gewassen Duitse dog die zijn behoeft aan het doen is. Na de doffe smak staat Wim versuft op en kijkt naar de hond, die gebroken in zijn drollen de laatste adem uitblaast.  Intussen is het balkon volgestroomd met het personeel. Reikhalzend kijken zij naar beneden en roepen luid: ‘Dierenbeul, dierenbeul, dierenbeul, dierenbeul!’   Als een geslagen hond rent Wim schuw achteromkijkend de straat uit.  

Krasslanskyp0⁰
0 0

Angelo's dochter

Angelo’s dochter                                                 ‘Wat! Kom je met de feestdagen niet thuis?’     ‘Nee pa, sorry, er is wat tussen gekomen. Ik ga met Fred op vakantie naar Schotland.’ Angelo drukt de telefoon vaster tegen zijn oor en zegt  geïrriteerd: ‘Maar je zit al een half jaar in Londen. Is het nou niet tijd dat je een keer naar huis komt. En wie is Fred dan wel? Ik wist niet eens dat je een vriend had.’     ‘Ik begrijp dat jullie het niet leuk vinden dat ik niet kom… Maar door Fred is mijn leven nogal veranderd en dat…’     ‘Ja, ja, ja, je kent hem dus pas en nu ga je al met hem op vakantie, zonder dat je moeder en ik kennis met hem hebben gemaakt. Wat is het voor iemand? Hoe oud is hij, wat doet hij voor de kost en is hij vrijgezel?’       Angelo kijkt veelbetekenend naar zijn vrouw die ingespannen de woorden van haar dochter probeert in te vullen.      ‘Ja, hij is vrijgezel en erg sympathiek, jullie zullen hem vast heel aardig vinden. Hij is wel wat ouder dan ik.’     ‘Wat bedoel je met wat ouder?’     ‘Nou ja, hij is achtendertig jaar.’      ‘Wat zeg je! Dan is hij twintig jaar ouder…? Wat moet mijn dochter met zo’n ouwe kerel? Dat kun je je ouders toch niet aandoen?’     Angelo brult het bijna door de telefoon. Zijn hoofd is rood gezwollen van kwaadheid. Zijn vrouw komt geschrokken naar hem toe en pakt de telefoon uit zijn hand.     Marit liefje, met je moeder’       'Hallo mam, zegt ze snikkend. Waarom gaat pa zo te keer. Ik ben toch geen klein kind        meer. Ik ben achttien jaar en ik wil mijn leven zelf indelen.’      ‘Ja meisje, je vader is nu eenmaal driftkikker dat weet je, maar vertel eens hoe is het met je?’      ‘Heel goed mam, ik heb een man ontmoet. Hij heet Fred en ik hou van hem.’     Angelo ergert zich aan zijn vrouw die met haar dochter praat of er niets aan de hand is. Demonstratief loopt hij de tuin in naar de schuur. Heb ik daar nou al die jaren voor geploeterd, om dat kind aan de eerste de beste ouwe smeerlap  mee te geven?     Als hij voor zijn Harley-Davidson staat bedaart hij. Liefdevol streelt hij met zijn hand over het zadel, pakt een doek en gaat de toch al glimmende machine verwoed verder oppoetsen.     Als hij drie kwartier later weer binnenkomt, legt zijn vrouw net de hoorn op de haak.      Angelo loopt naar de ijskast, pakt een blik bier en zet het aan zijn mond.      ‘En…, ben je nog wat aan de weet gekomen over die vent. Wat doet hij voor de kost. Of is het weer zo ‘n klaploper als die vorige verkering van haar?’      Zijn vrouw kijkt hem met een spottend lachje aan en vraagt: ‘Angelo, schenk mij ook eens wat in?’      ‘Zo midden op de dag? Dat ben ik niet van je gewend.’     ‘Die Fred waar jij zo een probleem van maakt is een  hardwerkende man. Hij is zo bezig dat hij miljonair is’     ‘Wat zeg je me nou?’      ‘Ja… en nog iets. Hij is de grootste importeur van motoren uit Japan en de Verenigde Staten in Groot-Brittannië’      ‘Wel allemachtig!’      Angelo zit er verslagen bij. Zonder dat hij het merkt drukt hij zijn halfvolle blik bier in elkaar.     ‘Uit Amerika…? Dan importeert hij ook Harley-Davidson!’       ‘Inderdaad en ik heb met Marit afgesproken dat zij na hun vakantie een paar dagen naar Holland komen. Of vind je dat geen goed idee?’     ‘Uhhhh…, ja natuurlijk dat lijkt me geweldig. Weet je wat, ik zal haar kamer een verfje geven. En als ze er zijn kunnen we gezellig met zijn allen mosselen gaan eten in de bowling. Misschien is het ook leuk om een dagje naar Volendam te gaan, daar kun je in klederdracht op de foto dat lijkt mij leuk voor zijn familie.’   

Krasslanskyp0⁰
0 1