Lezen

Gingko

zijn schaduw verliest ook steeds meer bladeren - kalende Gingko

klaprozen

Ineengedoken in de modder doordrongen van angst voor een vijand net zo jong. Bulderende kanonen, ratelende tanks die alles verwoesten voor een simpel stukje land. Wanhopige mensen groot en klein schuilend voor de bommen, biddend dat het ooit zou stoppen en er eindelijk een wind van vrede waait over de weiden vol met rode klaprozen.

amanda allesie

5 2

VERHUIZEN I

dozen open dozen vullen dozen dicht dozen open dozen vullen dozen dicht dozend open dozend vullen dozend dicht dozende dichter komt dichter tot vollere dozen open dichtend voller dichtende dozen vullen zich open dozen vullen dichter leeg Mariëlle Matthee #novembervers2025

Marielle147

8 2

#novembervers2025 10Nov2025 - Zing, spring, dans

Vliegen zonder vleugels, op de tonen van jouw lied. De klanken zo herkenbaar, nog steeds na al die jaren. Verzonken in gedachten, brul ik je teksten mee. Geen ruimte voor een ander, enkel wij met z'n twee. Ga mee met mij en luister, zing, spring en dans. Verdriet heeft geen schijn van kans. 🎶Daisy Gijbels 💃

D@isyG

1 1

Jeugdpuistjes #novembervers2025

EtterbakIk kan er niet omheenIn mijn aanzichtAanwezigAandachtigNiemand die erover spreektMaar ik voel hun ogenDrukkend oordeel Ik duw het uit Sorry!Sorry.Sorry… Littekens #novembervers2025

Eden Oscar

1 1

#novembervers2025 9Nov2025 - Waar ogen zich sluiten

Daar waar ogen zich sluiten, ontmoet ik jou. Jij, met je moederbeeld onder de arm. Het vuur, de stilte en wij. Ik heb altijd van je gehouden, je zit me in het bloed. Nog voor ik je naam kende of wist waar je je bevond, wist ik al dat ik je nooit meer zou laten gaan. Je blijft me raken, je blijft me ontroeren. Ik zou eeuwig naar je kunnen staren. Jij bent thuiskomen. Bij jou voel ik me rustig, mezelf en ongekunsteld. Je wandelt in de wind en danst op het ritme van de storm. Je feromonen dringen mijn zenuwbanen binnen. Ze prikkelen me en blijven me bij. Ik haal je er zo uit, uit de duizenden, ook jaren later nog. Dat beloof ik je. 💝Daisy Gijbels☀

D@isyG

0 0

#novembervers2025 8Nov2025 - Strijden voor het woord

De dappere krijger strijdt voor het laatste woord. Hij verkoopt vrijheid, en dat blijkt ongehoord. Laat mij maar vechten, dat doe ik al heel lang. Ik strijd voor goede doelen en dus ben ik niet bang! Hij houdt het nog steeds vol, maar wanneer zal het stoppen? Ik wil nog zoveel wijsheid in al die boeken proppen! Want lezen, dat is strijden, dat is vechten elk uur. Je mag niet alles geloven, wat je leest in dictatuur. 🕮 Daisy Gijbels✊

D@isyG

0 0

De taal van warmte #novembervers

Er is een spreken zonder klank,een wetendat zich vleit tussen huid en lucht. Het begintwaar adem overvloeit in zucht,waar stilte niet leeg is,maar vol —van aanwezigheid. Ik leer de taal van warmte,het luisteren naar lijnen van licht,de lome kromming van een rugdie zich rondtom nabijheid te bewaren. Adem haalt, houdt,vervloeit traag —wanneer vertrouwenzwaarder weegt dan angst. Haar vacht herhaalthet geheugen van licht,van handendie ooit aarzelden,en nu wetenhoe zacht een grens kan zijn. Tussen huid en vachtis geen verschil,alleen trilling —het fluisteren van levendat herkent. En wanneer zij zich oprolttegen mijn ribben,voel ik hoe stilte luistert,hoe warmte blijft. Dan weet ik: liefde is somsniet meer dan temperatuur,een woordeloos blijvendat zegt —ik ben hier.

Mephis

4 2

Het verloren hol van de paters - #novembervers2025

De hitte van het licht schijnt op de kasseien van het verloren hol waar paters ooit gedijden Ik heb me geparkeerd in de verboden zone waar ik mijn eenzaamheid heb achtergelaten om achter verwachtingsvolle vensters te vluchten waar de felheid wordt gedoofd achter zwijgende huizen Ik ontdoe me van hun soutane en kleur de dagen rood Ik hoor de echo’s van mijn voetstappen op het parket

Geert Herregodts

4 0

Ode

hihie hihi haha haha hoho haha toto tata totoo totoo lala lalaa bibibibie bama mamaa moemamaa titie tiediedie die hie En als ik je nu nog eens zie, doe dan nog eens wat wij graag weten, wel weten weinig zeggen, wel graag zeggen en graag doen. hiehiesie hie ho hiesiebie bieriebie bieriebie hi hisie hie hi hiesiebie tammoera koe bie doe hihihihi

Robert de Roek

8 1

Belicht

autokoplampen - een dwarrelend herfstblad even belicht

Margaretha Juta

2 0

Strandwandeling - #novembervers2025 (9)

Een strandwandeling in het mooie herfstlicht Het mooie, uitgestrekte, oneindige uitzicht Tussen vrolijke gezinnetjes, zand ploeters En talloze enthousiaste viervoeters Zand tussen al onze kleren Pannenkoek achter de kiezen Mini vakantie in november En de zon doet vrolijk mee Mensen op sensatie zoektocht Wij gewoon naar rust Zoveel zandkorrels en populieren later Mopjes en voorbijgangers aan het water Met nostalgische deuntjes op weer huiswaarts gaan Nog snel een tussenstop bij het frietkraam Thuiskomen bij elkaar, aan de haard Met jou is elke dag de moeite waard.

annakdotes

6 0

#3NV

Vervoeg me zal ik ooit veranderen zal jij ooit veranderen zullen wij ooit veranderen wil ik ooit veranderen wil jij ooit veranderen willen wij ooit veranderen kan ik ooit veranderen kan jij ooit veranderen kunnen wij ooit veranderen ik zal, ik wil, ik kan zul jij, wil jij, kan jij kunnen wij ons veranderen #novembervers2025

Bart Vermeer

13 0

Inkt #novembervers2025

#novembervers2025 Best leesbaar in de browser.

Eden Oscar

3 0

Tussen adem en stem #novembervers

Er is een hongerdie niet in het lichaam huist,maar ademt tussen zucht en stem,waar woorden nog ongevormdnaar betekenis verlangen. Ik proef het lichtvóór het breekt,de luchtvóór de regen haar eerste druppel laat vallen. Mijn tong kentde rand van het bestaan —zout, huid, stilte. Soms eet ik de geur van thuis,het brood dat kraakt,de koffie die in de kamer blijft hangen. Ik drink de rust van een handdie in mijn vacht blijft liggen,zwaar van vertrouwen. En ik weet:het is genoegzolang ik blijf proevendat ik hier ben. Mephis (aka) Evelyn Mérida

Mephis

9 2

Vader

Wat klinkt als een lieflijke comparatief, een logisch antwoord op: quo vadis? alsof ik officieel ben gestegen op de trappen van vergelijking, spreekt allerminst vanzelf, wanneer jij maandagavond, aan het eind van mijn Latijn, twee tandjes bloot lacht.

Ingemar Spelmans

9 1

De ziekenkamer - #novembervers2025

In verlaten valiezen op een ziekenhuisbed laat ze haar ziekte en haar verleden achter stapt ze de kamer uit De zetels treuren De flats staan gelaten met doffe ramen in de verte te gapen Het beeld is zwart Het gevoel is rood Ze hoeft zich niet meer recht te trekken Ze sleept zich verder een weg weg van de lege kamer op weg naar een vrije wereld

Geert Herregodts

2 0

Kantoor

als een kaars langzaam wegsmeltend kantoor in de mist

Margaretha Juta

4 0

Umami. #novembervers2025 8/11

koperen wals in het avondglas patine van weervast staal en amber neus van caramel en noten aanval van dieporanje abrikoos het voluptueuze rollen van kweepeer de prikkelende toetsen hibiscus afdronk van roodgekuste crème brûlée het seizoen van bitterzoet loslaten en een mespunt umami

nikki_petit

4 0

Stormnood - #novembervers2025 (8)

Herken je soms de nood aan weersomstandigheden Die je innerlijke gevoelswereld mee vormgeven? Jaren geleden wandelde ik het crematorium uit Na de begrafenis van een meisje van 13 Ze straalde levenslust uit tot het einde Achter haar aan deinde altijd een volle rode krullenbol De ceremonie werd afgerond met een door haar ingezongen lied We kwamen in een rij naar buiten Daar straalde de zon: fel en hard, ongeremd Het maakte me een beetje boos Dat hoorde toch niet? Had de zon de doodsprent niet gezien, haar leeftijd? Of gewoon echt geen medeleven? Vandaag lopen al mijn gedachten door elkaar heen Over en onder en tussen en langs en opnieuw Door het omgevingslawaai wordt de knoop extra aangespannen Om ze los te krijgen zou ik heel graag in de razende wind gaan staan Mijn haren in tornado’s om me heen zien wapperen Met knalrode kaken thuiskomen En warme chocomelk maken Maar de wind zwijgt In contrast met alles om me heen Dus ik zet me stilletjes in een hoekje neer En begin de knoop zachtjes zelf te ontwarren.

annakdotes

5 1