spraakwater

Gebruikersnaam spraakwater

Poëzie Autobiografisch schrijven Essay Brief

Over spraakwater

Mixed Media, LUCA school of arts Gent

Teksten

Denkhuis

in het kamertje van mijn denkhuis flikkert de lamp al uren het kruisje boven de deuropening omdat ik net wel, net niet gelovig ben  het deken waar ik onder lig als het binnen sneeuwt het keukentje waar ik ongelukkige recepten schrijf in de achterhoek een rood glas wijn een vlieg die dobbert maar  in de zee zijn je oren stil luister naar de golven die je maakt net zo drijven vliegje en terwijl het zout prikt op mijn net wel, net niet spierwitte huid voeten in het hete zand rennend naar het handdoekfront staat het denkhuis in vlammen was ik even weer vergeten dat het licht nog altijd flikkert    

spraakwater
3 0

piepschuim in je mond, 2021

als het leven als rijstwafels proeft en jij maar kauwen moet als je loopt als stroop  en onophoudend hoopt dat je ooit aan vloeien doet als het zicht troebelt niet proestlacht niet praten kan   hoop ik  dat je soms ontdooid en al dat ijs wegschrapen kan     

spraakwater
1 0

brasserie Neptunus 2021

we staan hier nu geruisloos als toen op dat handdoekje aan de zee jij met je ogen op mijn tenen gericht ik zal er mee bewogen hebben en we zullen ongetwijfeld hebben gelachen  blootvoets toen ook dat strand afgestapt  dat zand verlaten  met die naakte voeten van mij je plast toch niet in de zee  toch ik ga echt geen schoenen aandoen  voor dat potje 200 meter verder het is helaas altijd net te ver of te heet  om het niet te doen had ik toen maar in de zee geplast even doorgebeten  in februari gewoon even in de zee geplast want jij bent toen samen met je woorden de zee ingedreven je hebt zelfs geen boodschap achtergelaten geen zand-handschrift dat zei:  ik hartje jou waarom ook niet eigenlijk dan had ik nu geweten waarom elk woord nog zoveel zand sleept    

spraakwater
2 0

Karla 2021

aan tafel met haar oogjes toegeknepenhap voor hap en net zo stap voor stap  zaten wijmet tranen net niet vloeiendte wachten tot ze klaar zou zijn ze zit nu al eventjes niet meer aan tafelwie weet wat ze daarboven allemaal doet en wie er op haar wacht ik wil het nog niet wetenik blijf nog even hier nu zit ik hier al wekenaan diezelfde tafelmet een gebroken pen op nat papier

spraakwater
3 0

liefde is

 liefde is alles wat lijkt op toentoen is de plek waar de dekens koeler waren dan het weer en je nooit de zon zag onder gaanwaar je eindeloos was waar kloklezen voor grote mensen was en de tijd bestond uithet eten is klaar waar naar huis gaan het grootste afscheid was waar de vakantie het mooiste seizoen waswe hielden allemaal van de winternet iets meer van de zomerWe hielden allemaal van onze vaders, net iets meer van onze moeders.  je groeit, je groeit, je groeitje schrijft nu elke dagje praat soms net te veel, net te weinigje bent soms net te veel, net te weinig je mag nu houden van andere dingen je mag nu houden van 

spraakwater
9 2

Moedervlekken

tintelingen op je huid Mieren die over je rug lopen, het voelt soms als thuiskomen.Af en toe zijn herinneringen,moedervlekken.te klein om ze weg te halen te groot om te vergeten Op dagen als deze voelt het alsof er geen bloed, maar wind door mijn lichaam raast;toch zijn zorgen niet luchtigikik vind van niet  lichaampjemoedervlekken en wind en mieren en wiebelende tenen ik zit weer met koffie op een terrasijskoud vandaagwiebelen en warm blijvenWe praten over mensen, tepels en mensen met of zonder tepels.vandaag zijn wij gewone meisjes even geledennog kinderenzonder moedervlekken Even luchtig als de cake die we graag eten bij de koffie.Er liepen nog geen mieren over onze ruggen.We slikten enkel snoep,geen spijt. Ik wiebel elke dag nog met mijn tenen.elke dag een beetje groterelke dag meer voet om op te staandan lijken al die stippen op mijn huid ineensweer kleinik ben nog steeds een beetje meisjeniet altijd klaar om vrouw te zijn  

spraakwater
10 0

Opleiding

Vrije kunsten, Mixed Media - LUCA school of arts Gent 

Publicaties

Matter, december 2022

Association Ma(i)nual, juni 2023