Nieuwe school, avontuur - Ge wet wel - grote mond.
Rondhangen me de vrienden, smore van lampbestuurde grond.
Ontgrond, waar ik stond, met tanden van mijn mond,
niet gedacht dat het bestond, nog voor dat alles echt begon.
Ik moest er nog mee starten, mee aan de slag,
“Hallo - ik ben nieuw hier - ja - eerste dag”.
Denkte echt dat da mijn woorden werden? Niks wereld-derde,
elke dag die fucking Merde,
Sorry dak ff hardop lach.
Vergelijk me met een beest als een tijger,
een vechter, een krijger,
altijd eerst op startblokken, de steun van de steiger,
Mensen vragen mijn mening, shit - really - ge moogt is raden waarom ik weiger.
“Hallo Mevrouw, goeiemorgen, ik zoek het toilet”,
Ook zij had mij weer snel met de mond vol tanden gezet,
ik zeg ‘halloww.. da’s toch ni zo moeilijk he, zeg me gewoon de weg"
Die vrouw bleek dus doof te zijn, en niemand da't da efkes zegt?!
Stunt nummer 1, en ik ben een man van vele,
zou men stommiteit af en toe moeten kunnen verdelen, lokaal lokaliseren door te transporteren en te transformeren,
zodat ik ’t me enkel moet verbeelden.
Dromen is erg maar vaak snel over,
een soort manier waardoor ik mij naar een universe tover.
Daar is het proper, rein en ongelogen, zonder te betogen, zonder ne moskee of synagoge.
Helemaal niet, waarom voelt gij u nu aangesproken?
Ineens - ver uit het niks - komde gij hier aangekropen,
ff kloppe, telefonneke, nee niks late wete,
en dan nog verwachte da ge hier ’s avonds me ons mee kunt eten?!
Shit weg - die fucking vanzelfsprekendheid,
Respect voor mekaar -neje- het volk van vandaag krijgt het schijt, in alle tegenstrijd, niemand is nog toegewijd,
ge weet da gij de toekomst zijt, ge hebt zelfs nog geen beetje spijt.
Uw ouders - zo hard gewerkt om er voor u te zijn,
centjes op de bank gezet voor uw succesje, groot of klein,
Gij moet het wete, gij liever dan de mijn want - de mijn doe ik geen pijn,
Gij zult het kruisje van het huisje zijn.
Sorry mama - ik lust da ni - ik wil alleen echte cola,
meende gij da nu - men kind - shit verwende Lola.
En Lola krijgt alweer haar zin, dus tegen beter weten in,
klop ik vandaag weer op m’n kin omdat’k niet graag van m’n zusje win.
Ooit moeten we leren, doen we allemaal,
en ’t is gewoon een feit, vandaag elk in ons eigen taal.
Fysiek of mentaal, introvert of asociaal.
we moeten best massaal, organiseer nogmaals het laatste avondmaal.
Ma da's moeilijk want de tafel is te klein,
of misschien hebbe we gewoon te weinig plek.
Zijn weer maar eens verhuist, alles behalve fijn,
weinig ander keus want den Immo ging op z'n bek.
Neenee, da's ni wa da'k zeg,
hoe wilde da'k het uitleg? Zo da gij mij verstaat,
Immo en ik waren beginnen vechten op de straat.