Lezen

Verhalen van stof en schijn

Ik ben een trekpop, het bleke touw.Het klosje dat mijn trage pas bezit;het kostuum trekt zich aan, is goed van snit;mijn slanke lichaam buigt alleen voor rouw. Elk stoel of tafel ademt als mijn vriend;ik pak stof, een heerlijke dialoog,hou van het verdiende applaus, het betoog;mijn meester die mij avonden bedient. Ik voel mij weleens slap, sta moeizaam op,eet dan de bühne, het spel van het licht,en draai mij in zijn eindeloos verhaal. Achter het decor lacht het touw en strop;schminkt het ijzige masker, het gezichtvan de altijd zo smachtende zaal.

Wijnand

1 1

#novembervers2025 23Nov2025 - Begrenzing

Soms is er een tijd van afscheid nemen,dat hoort bij liefde.Maar om vrij te zijn van verdriet,moet je je richten naar binnenen afbakenenwat kwetsbaar is.Alleen door grenzen te stellen,komt wat belangrijk isin het licht te staan. 😢Daisy Gijbels💜

D@isyG

0 0

Wonderkind #novembervers2025

Redden we Een kind? Cellen in cellen op cellen Hoge woorden Tot weinig gevolg Offeren we Portretten van kansen? Affront van inzichten Nodigt uit tot kleinzijn Daar waar het kind klautert En wonderen telt op vingers Regenen de verwachtingen Schulden ze neer Zaligmakend is de hand In de ogen van de man Jegens het wonder Niet spelend in zijn portret #novembervers2025

Eden Oscar

4 0

Aap

De zwarte aap houdt niet van water. Hij hapt naar lucht, maar voelt zijn tepels in het sop. Hij drijft rechtop. Wat dagdroomt hij? Grijze vegen stijgen op. Hij snuift zijn neus, zelfs zonder snot. Massief is hij. Hij torent als een eiland uit. Dat ziet hij niet. Hij merkt alleen zijn schaduw en vlakke zwarte strepen buitengaats.

Robert de Roek

5 1

Ik wacht #novembervers2025

Wachten is niet prettig vooral niet tussen al die anderen die hier ook weg willen. Niet weten hoe lang het nog zal duren maakt het lastig. Het is een beetje als liften langs een drukke baan en niet weten of iemand je zal meenemen. Sta je daar nog een uur of sta je er nog dagen. Zie je er niet goed genoeg uit of vertrouwen ze het niet? In het begin is het nog spannend. Na verloop van tijd gaan je schouders er wat van hangen. Ik wacht. Trots blijven staan is het enige wat ik kan doen. Ik hoor,ik zie, ik zwijg en ik wacht. Die naast mij wachten ook. Ze kunnen wat meer, zijn eleganter of robuuster. Ik heb wel de tijd gehad om ze te bekijken. Naast hen zie ik er wat goedkoop uit. Wat niet wil zeggen dat ik geen goed werk lever. Er zijn er al veel voorbij gekomen. Als ze me meenemen zullen ze niet teleurgesteld zijn, ik ben betrouwbaar. Of ik onderhoudsvriendelijk ben en niet te veel verbruik hoor ik ze vragen. Ze willen ook nog mijn levensduur kennen en of er een garantie is. Twee jaar maar ? En als ze wat extra neertellen , vijf jaar! “Wat een onzin! “ Ik laat het over me heen gaan. Ik moet wel. Weten ze dan niet dat ik ben getest en goedgekeurd voor het werk? Ik moet er geen inspanning voor doen. Het gaat vanzelf als ik gevoed wordt. Als de elektriciteit door mijn lijf gaat ben ik niet te houden. Ach ja, zonder elektriciteit zou ik een nutteloos ding zijn waar niemand naar zou omkijken. Komaan neem me mee!Ik wil uit het rek! Ik wil de stroom door mijn lijf voelen gaan! Ik wil die mesjes voelen draaien door fruit of groenten, het maakt niet uit. Hakken kan ik goed. Ik beweer niet dat ik het beter kan dan hen. In snelheid kunnen ze me echter niet kloppen! Ik wacht in het rek tot iemand me er uit haalt. Waar wachten ze nog op om mij mee te nemen? De blender.

Alma lavado

0 0

Smeltwater (NovemberVers, opdracht 2)

Jij bent het deken over de holle tonhet vacuüm waar ik naar adem hap. Ik ben de fishstick in jouw magnetronje grilt me in m’n kiltevan ijsklomp tot warmwaterbron. Pieter Van der Schoot

Pieter Van der Schoot

5 1

Surfen

Het strand is je deurmat die me welkom heet M’n hart klopt maar weet dat het binnen mag Het zout in mij is je namelijk niet vreemd Je proeft het met je schuim dat m’n tenen gedag zegt Terwijl ik op mijn surfplank lig til je me moeiteloos omhoog langs die plek aan m’n buik waar enkel jij mag komen En je neemt me mee Je waterkrullen omhelzen me compleet en witte rook zegt me dat ik het antwoord eigenlijk al weet We dalen samen af en we surfen op die andere wij richting die andere mij en worden samen water

Emile Calebout

3 1

Modellen - #novembervers2025

Ik kijk lustig naar de kortgerokte benen Ze lijken schichtig maar onverschrokken Als spitse muizen struinen ze rond Ik capteer opgehitst hun toondrang Vleugjes parfum geuren nog na Het bruist in het levendig nachtleven Waar in een rotvaart wordt geleefd zie ik het momentane en het tijdloze Ik ruik trots en vang veerkracht voel steeds minder schaamte Het was een sluimerend gevoel een verdwenen knagend ongemak In een vrijhaven die ik nauwelijks ken los van alle stringente regels loer ik verder door de poort van het verscholen modehuis Ik ben geen ingedommelde observator Mijn woorden ketsen over de straat Het zijn de witregels tussen mijn zinnen die mijn geest vernevelen en uiteen rafelen De modellen vertellen hun verhalen met de naturelle stoffen van de ontwerper in kronkelende lijven en met wiegende heupen beuken ze de avond en mijn ogen verder open

Geert Herregodts

0 0

Eerste sneeuw

eerste sneeuw - op haar mobiel swipet ze de herfst terug

Margaretha Juta

3 0

It's for the better.

Dear, I could breathe you . Fresh mountain air, a hint of honey. Long blonde hair, Smell of perfume and tea. I touch your face, Think your thoughts. Study your maritime eyes And the pain that hides inside. Rock on your waves, battle through your storms What’s yours is ours And mine is all. I live against you. Moving with The current that blows The wind in your sails. It’s turning brown — What once was gold. You’re growing up, I’m getting old. Sense the transformation, As it settles in the bones. Maybe what once was alive, needs to die before you can let go. So lay me down, hold me in your heart. For I am yours I am her.

Arianne

0 0

Nr. 94 #novembervers

Vandaag schuift een nieuw geluidals een zachte maatsoort de lijst binnen.Op 94 klinkt Che farò senza Euridice?,alsof een onbekende deurop een kier wordt gezet. Geen luide aankondiging,alleen die eerste toon,die de lucht zacht bekrastals krijt op een donkere plank,een geheim dat langzaam verschijnt De muren verschuiven nauwelijks.Het licht schuift langs een plank,een papieren blad rilt in de wind.Stilte is hier geen afwezigheid,maar een snaar die trilt onder je vingers. Op de tafel:een bijna onzichtbare afdrukvan Pheo’s poot.Geen symbool, geen echo;gewoon een punt in het hedendat weigert te verdwijnen. De aria stijgt niet,daalt niet,maar zweeft precies ertussenin;een smalle richelwaar herinnering en gehoorelkaar rustig ontmoeten. 94 wordt daardoorgeen ranking,geen triomf,maar een toegangsruimte:kort, helder,breed genoegvoor één ademhaling meerdan je had verwacht. Mephis (aka) Evelyn Mérida

Mephis

5 0

#novembervers2025 22Nov2025 - Powervrouw

Mijn innerlijke avontuurlijke vrouw zegt medat ik pas rust zal vindenals ik meer in de natuur vertoefen niet vergeetde stilte op te zoeken.Beeld je inwat dat voor je lichaam en geest zou doen.Maar vooral,hou altijd van jezelf,hoe je ook bentwant je bent goed genoegen perfect zoals je bent,dus laat los en vertrouw. 💖Daisy Gijbels👍

D@isyG

0 0

De dag #novembervers2025

dit is zo’n dag gewoon een goeie dag om meteen in zee te gaan met zonderlingen om ergens uit te komen of eindelijk erin te komen zonder intomen dag visserke vis ga je mee in zee zo’n dag niet laten schieten

Jere

5 1

Vrije tijd #novembervers2025

alarm douche brood trein bureau brood bureau trein soep stoep De warme omhelzing De stralende lach De vloeiende glazen, de galmende zalen, de overstemmende klanken over onze knusse babbels Het krabbelen van pennen Het krabbelen van lijven De behaaglijkheid van veiligheid van jouw vertrouwde groep Het verlaten van de wereld Het exploreren van onze wereld Wij Wij tezamen Wij thuis buitenshuis Wij familiair Wij afscheid stoep bed opnieuw #novembervers2025

Eden Oscar

2 0

#novembervers2025

Links-rechts – links-rechts – links-rechts Klinkt als Phil Collins op de drum Links-rechts – links-rechts – links-rechts Klinkt als het beslissend debat in de kamer Links-rechts – links-rechts – links-rechts Klinkt als de infanterie uit Theo’s droom Links-rechts – links-rechts – links-rechts Links-rechts – links-rechts – links-rechts Geluidloos – mijn nekspieren Alvorens ik me in Gent over straat waag

ADV

7 2

#Novembervers2025 - Gebeeldhouwd

Ik dacht dat ik alleen was al wist ik ook wel anders Ik wandelde en kwam er toch heel wat figuren tegen nog Van Pegasus tot daar ver Pandora zag ik Bach, Beethoven en Professor Een streepje zon werd breder zat daarin een verklaring van Echt ongebeeldhouwde mensen tenzij door veel levenservaring Anemos

Anemos

7 1

Het vertragen van mijn dagen - #novembervers2025

Ik zwaaide af van het jonge leven wilde het huis wat wilder maken marcheerde eerst door vervallen straten wilde als luistervink enkel nog praten niet in het ijle of tegen muren misschien met vlammen boven tongen dat ging nogal vlot naar ‘t schijnt en zo verdween de onrust even in mijn hoofd liep ik toch nog doldwaas maar verdoofd verder op zoek naar wat glamour en wat glitter op de tonen van het wilde ding ving ik bot en struikelde over opgebroken kasseien Ik begon te tateren en te snateren als een gek als een losgeslagen gans zag ik kans om wat meer leven te brengen om mijn dagen wat minder te laten vertragen Ik nam een steen en gooide mijn eigen vensters in Ik was de rust vergeten wilde het niet meer weten Ik ging weer schuilen in de rust en de stilte van mijn moe getergde huis dat ik per abuis had verlaten

Geert Herregodts

0 0

Irissen

maandsalaris - uit de enveloppe schuif ik paarse irissen Het huidige vijfduizend yen bankbiljet (¥5000) in Japan toont aan de voorzijde een portret van Ichiyo Higuchi (1872-1896), een beroemde Japanse schrijfster uit de Meiji-periode. Zij was een van de eerste prominente vrouwelijke auteurs in Japan. Het portret toont haar met een traditionele kimono.De achterzijde van het biljet heeft een afbeelding van “Kakitsubata-zui”, een schilderij van irissen gemaakt door de beroemde kunstenaar Ogata Kōrin. Het biljet heeft een overwegend paarse kleur en bevat diverse beveiligingskenmerken zoals watermerken, speciale inkt en hologrammen om vervalsingen te voorkomen.

Margaretha Juta

0 0