Lezen

VERBINDING.

soms zei hij tegen mij"VOIL Jeanet"waarna ik hem toeschreeuwde"VOIL MAKAK"soms ik tegen hem...... zolang we er kunnen mee lachenzolang de belediging onze ziel niet raaktdoor het schild van onze vriendschap raaktzolang dat we spontaan in lachen uitbarstenzolang zullen we weten dat we vrienden zijn maar moest een blik bevroedendie angst/haat uitstraaltdan weet ik zekerhet is gedaande magie is niet meer maar in deze testdie we op de meestonmogelijke momentenen plaatsenop elkaaruittesttenschoten we altijdin een warm en spontaan gelach de omstanders verwachtenniet die uitslag maar ons wat kon het ons schelenonze lach was onze giftde lach was onze banddie nooit nimmer is verbroken soms zei hij tegen mij"VOIL MAKAK" waarna ik hem toeschreeuwde"VOIL Jeanet" ************************************************ Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
9 1

Rit naar vroeger

autorit met jou  een oude hit voert ons  terug naar de tijd  dat we nog hand in hand  door de straten fietsten 

Margaretha Juta
11 1

Jammer

Jammer dat je niet  met me meekan.  Wie weet hoe  fijn ik droom vannacht? 

Sarah
19 2

Zeewind zonder uitleg

Zanderige tegenwind in de duinen  zicht op zee  grote ogen en open monden van kinderen in  vervoering van verwonderde zeegolven  die rond hun gilletjes dansen  ommuurd zandbouwwerk met  embleem van schelpjes    Zeewind zonder uitleg   taartjes uit de zandkastelen en ver uit zicht de kietelingen  rond enkels en kuiten tot kopje onder  Boules-de-Berlin of koele expo van strandman later aan een kraam limonade zelf bijeen gespaard    AMK

Anemos
21 2

03062025 1221

Dit is tijd. Tot gruis in haar zandlopers gerijpt.Elke neerstortende korrel keert het tij.Elke tel sijpelt minutieus langs moleculenVan elk in microplastics gestikte welzijn. Longen en hart pompen non-stop, ik trachtVoorop te blijven joggen.Om tijd haar inhaalbeweging te verhinderenBespaar ik mijn spieren het melkzuur nietEn trek de zoveelste sprint tevergeefsTot ik nergens nog tweede adem vind. De klok klauwt als gehaast roofdier met wijzers en cijfers.Ik loop, voor- of achterwaarts heeft geen baat.Ze spurt langs mij heen en voltooit de achtervolging;Afstand verspringt van verkleind naar vergroot. Tussen ons in liggen enkele meters zand.Ik ben haast leeg gerend en machteloos tegenHoe ik me aan haar nabijheid verbrand.Haar passage schroeit mijn voetafdrukken uit de bodem wegAlsof ik hier nog nooit een stap heb gezegd. Ik ren, ren tot het zand onder mijn stappen stopt,Haar voorsprong wordt afgeklopt op onmetelijk.

Tom Asgra
17 1

Uitzicht

uitzicht van de berg - mijn woonplaats op de bodem  van een zee van mist 

Margaretha Juta
12 1

Linnen

ik zet niet altijd de Nachtwacht op linnenof schets de mens zoals die hoort te zijnvolmaaktheid is onnodig en doet vaak pijnsoms kan je met een oude kwast beginnen niet alles wat je ziet hoef je te begrijpenals kunstenaar volmaak ik het linnendoekvoor mijzelf en het genodigde bezoekdat wat ik je laat zien moet dikwijls rijpen als schilder kan ik beschaafdheid verkopenmaar ook weleens een gewelddadige schetsdie een normaal mens maar moeilijk kan zinnen met mijn kunst sta ik voor iedereen openzet zelfs mijn naam op woningen en flatsmaar eerst zet ik de Nachtwacht op linnen

Wijnand
10 2

Verdraaid!

En dan ga ik aan mezelf twijfelen Of het omgekeerde dan wel waar is. Ondersteboven ben ik ervan Compleet in de war En niet alleen mijn haar Ik staar en staar Waar is wat waar Wat is waar waar Letters door elkaar geschud Klanken verkeerd gestut Woorden verhuisden naar andere oorden ’t Was niet hard bedoeld, maar zacht ‘k Had het écht omgekeerd gedacht Verdraaid!  

Troja!
13 2

Ik maaide mei niet

We zaaiden massaal En ik maaide mei niet Het is alsof het gisteren nog sneeuwde Laagjes hoop, of een hoopje  laag de grastoppen strelend Sterk frisgroen met een beetje ons best doen Zijn we er weer, vernieuwd Doorgebroken uit donkere kilte En ik maaide mei niet We hadden warmte gezaaid Nu laten we ons vallen  in de madeliefjes, badend in de ochtendzon Stille overgave Het licht omarmt ons    

Troja!
51 2

Verleider

Hij steelt liefde van een ander en geeft het zo weer door aan wie in zijn armen valt en in duigen

An Spoelders
32 2

HALLO, HALO.

Glurend, spelend, frutselend, prutsend aan elkaar. Glijdend schurendin elkaar. Versmolten in de adem zuchtend steunend de extase de trance de bevredigingsamen mens zijn. ***************************************** foto VERF ED https://www.2dehands.be/q/verf+ed+halo/ ******************************************** Rond 1995 heb ik dat werk gemaakt. Ik noem het "altaar der culturen."Links ziet men een tv, onze gemeenschappelijke identiteit valt van het - silicium - glas - zand.De gemeenschappelijke informatiebronnen zijn verdwenen.De wijzen van vroeger opgevolgd door radio en uiteindelijk als laatste de tv die een ongeveer gemeenschappelijke boodschap uitdragen is niet meer.De informatie is versplinterd.Rechts ziet men een gietijzeren kandelaar daar in een mensenhoofd in papier. Stukken teksten. Krantenpapier "De encyclopedische mens".Gietijzer = nationalistenKandelaar = religieIn het midden staat de hedendaagse mens. Opgesloten. "de encyclopedische mens".Dit deel is gemaakt van een reclame voor lippenstift.Regeneratie KosmetikIn de dubbele wand gaan luchtbellen in het water de hoogte in.In die dubbel - transparantie - plexiglas zit diezelfde "encyclopedische mens".Het geheel staat op dunne platen, glas = chips = zand = silicium.Het geheel steunt op een gietijzeren pilaar = industriële cultuur.De gietijzeren plaat staat op de grond = landbouwcultuur.HET ALTAAR DER CULTUREN. Ik woonde toen in de Aalmoezenierstraat in Antwerpen. De jaren 90 tig.   http://www.anamorfose.be/verf/misc-images/verf-t-i-r-e

verf ed: Contemporary interdisciplinair ArtTIST, nen tjolder, nen dommekloot
8 0

Nevel rond Layla

  ik streelde nog je schouder zacht er lag misschien vergeten slangenhuid voorzichtigheid te slapen in plooien van katoen   de zoen wist niet of je huid schrikken dan wel huilen zou het zonlicht aaide immers beter dan geeneen   ik streelde toch je schouder zacht het mocht van elke wolk de nevel en je vel     uit de reeks 'Majnun, het gebrabbel van een gek'

Bernd Vanderbilt
5 1

blokkade

links tegen de richting in  vier pinkers in werking lichte vracht - koffer open   rechts traktor - compleet met landbouwwerktuig man met te kort geruit hemd uit zijn broek, bilnaad zichtbaar sleutelt aan koppeling   iedereen wacht, kijkt  voor zich uit, toetert niet (we willen niemand opjagen -  dat moeten we ten alle tijden zien te vermijden - we denken wel: had de traktor geen tien meter verder  had de lichte vracht  zich niet op de oprit van de winkel;   maar zo te denken, brengt ons niet verder) ik schakel de motor uit we gaan hier nog lang staan, denk ik.

Hans Van Ham
13 1

Bonito

hele dag regen - de poezen smullen van hun Bonito vlokken   Bonitovlokken (ook wel katsuobushi genoemd) zijn gedroogde, gefermenteerde en gerookte vlokken van gestreepte tonijn (Katsuwonus pelamis), ook bekend als bonito of skipjack tuna. Ze worden veel gebruikt in de Japanse keuken vanwege hun diepe umamismaak. Het is ook een heerlijke poezensnack.

Margaretha Juta
8 1

Gewoon weg

Soms droom ik dat ik vlieg. Geen vleugels, geen richting. Gewoon weg, omhoog, uit dit absurde soepgerecht dat men ‘bestaan’ noemt. En ergens daarboven, waar de wetten van de logica zich kapot schamen, ben ik voor even vrij. Of zot. Of beide. ’t Is gelijk

zoutlicht
59 3

Onweer

een bliksemflits  een tijdje later donder nooit samen 

Margaretha Juta
12 2

tot u spreekt de poëet Poepeseuse DP

tot u spreekt de poëet Poepeseuse DP

Koen Vlerick
27 1

Thuiskomen

ouderlijk huis - mijn knuffels in het raam nog steeds aan het wuiven 

Margaretha Juta
16 1

Lidar

Als ik twijfel aan de dagen Aan al dat ooit is geweest Als ik denk aan mijn ruïnes Vind ik jou stukken nog het meest   Als ik kijk naar al de boeken Die ik nooit meer lezen zal Dan denk ik aan de tijden Van opkomst en verval   Als ik s'avonds weg zal dromen Lig jij dan aan m'n zij Onder de schaduw van de bomen Die zoveel ouder zijn als wij   Of als ik veel te vroeg opsta Lig je er dan nog Als je adem woelig wegvlucht Is dat de stille tocht?   Als ik je kus en je word niet wakker Open ik de deur en laat ik je vrij? Of ga ik verslagen liggen Als een standbeeld aan je zij   De jaren dat we gelukkig waren Was jij dat dan ook? Of zat ik al die tijd te dansen Met de schaduw van een spook 

Stelselmatig
39 1

vlinder

Vlinders vliegen niet ze dwarrelen in het rond. Vlinders kiezen hun eigen weg, of die weg nou links, rechts, hoog of laag is. Ze zijn uniek. Vroeger was de vlinder een rups maar hij ging tijd in zichzelf besteden om beter te worden. O, om een vlinder te zijn. Dwarrelend in het rond, zittend op de mooiste bloemen, genietend van alle geuren en de beste versie van jezelf te zijn.

catherina
38 1
Laad meer ...