Lezen

frituur 't flegmatiekske

er was eens niet zo heel erg lang geledeneen man die zin had in een stevig pak frietmaar fut miste om een frituur te betredenhij was onrustig, welbespraakt en erudiet maar hij had honger dus besliste hijom toch maar weer op pad te gaaneen kleintje met een frikandel erbijbestelde hij en ze begonnen eraan hij las graag boeken, hij hield van muzieken vertelde vaak wistjedatjes over politiekmaar in de zaak hield men niet van debat en polemiekze bikkelden enkel over het faillissement van de griekover zakkenvullers, de jeugd van tegenwoordig, voetbal op tvfoutief geparkeerde bestelbusjes en de ophaling van het pmd ondertussen keek de man nogmaals op zijn klokwekkerde uitbater had zijn aardappels nog niet gesnedenhij zei tegen zichzelf een sandwich is minstens zo lekkermaar als ik nu ga wachtte ik een uur zonder reden Ernst het is klaar, weergalmde doorheen het pandtoepasselijke naam zei de zaakvoerder bijdehandu bent allen verre van luchtigzuchtte hij ietwat luidruchtigcontactloos rekende hij afhij trok de beige deur achter zich dichten verliet in gestrekte drafmet eindelijk het verorberen van de maaltijd in zichtplaatste hij de kok niet langer in een slecht daglicht maar toen hij thuis op zijn gemakjebij het openen van het bruine zakjetot de vaststelling kwam dat er mayonaise op z’n frietjes zatdacht hij, steek de patat toch in uw dik vet ongemanierd gathij had nochtans voor een middelgrote met ketchup betaalden het gerucht doet de ronde dat hij er nog steeds van baalt 

Ernst Lambrechts
2 1

Oud en nieuw

onverwachts Santa op de brug bij Hatake - oud en nieuw op prent   De prent 'De Grote Brug bij Hatake' is een van de werken van de beroemde ukiyo-e kunstenaar Utagawa Hiroshige (1797-1858). Hiroshige staat bekend om zijn landschapskunst en zijn prachtige series zoals De 53 Haltes van de Tōkaidō en Honderd Bekeken van Edo. Hij schilderde vaak iconische locaties in Japan, inclusief bruggen, rivieren en wegen, met een oog voor de relatie tussen mens en natuur. Op de prent in de haiku doemt tegen alle verwachtingen in een Santa Claus op. De combinatie van traditionele Japanse prenten en een moderne figuur zoals Santa Claus is een fascinerend voorbeeld van culturele uitwisseling en humor. Dit soort kunst, waarin een westerse kersttraditie wordt verweven met de klassieke esthetiek van ukiyo-e (houtsneden), is vaak bedoeld als een speelse knipoog naar het samenkomen van oude en nieuwe tradities. Hoe ontstaat zo’n mix?  • Populariteit van ukiyo-e: Ukiyo-e is wereldwijd beroemd, en hedendaagse kunstenaars grijpen vaak terug naar deze stijl om een nostalgisch gevoel te creëren of om historische en moderne elementen samen te brengen.  • Santa Claus in Japan: Sinds de introductie van kerst in Japan in de Meiji-periode (1868–1912), is Santa Claus een bekend symbool geworden, vaak losgekoppeld van zijn religieuze oorsprong en meer geassocieerd met cadeaus en feestelijkheid.  • Humor en parodie: Kunstenaars gebruiken het contrast tussen traditionele Japanse scènes en de iconische Santa Claus als humoristisch of verrassend element. Wat zie je op zulke prenten?  1. Santa in een traditionele Japanse setting: Bijvoorbeeld een Santa Claus die in een sneeuwlandschap op een traditionele brug staat, met Mount Fuji op de achtergrond.  2. Santa als samurai of boer: Hij wordt soms afgebeeld in traditionele Japanse kleding, zoals een kimono of zelfs als een ronin (meesterloze samoerai), compleet met zwaard en geschenken.  3. Moderne kerst-elementen: Denk aan kerstbomen, cadeaus, en rendieren die worden toegevoegd aan scènes met geisha’s, tempels, of theehuizen. Voorbeelden van deze stijl Er zijn hedendaagse kunstenaars en prentmakers die deze traditie voortzetten. Soms worden originele prenten van Hiroshige of Hokusai digitaal aangepast of geïnspireerd door hun werk, met toevoegingen zoals Santa Claus of kerstdecoraties. Zelf versier ik elk jaar met kerstmis het huis met zo’n humoristische prent die ik ooit kreeg van mijn Japanse schoonzus. Kerstmis in Japan!  

Margaretha Juta
0 0

De weldoener

De weldoener ben ik zelf. Voor mij bestaat een betere manier om het te zeggen nog niet. Als woorden je konden vastnemen, heb ik je nu dan vast?Ben je benieuwd naar een vervolg, en als er een vervolg is, wat zal dat dan met zich meebrengen? In het begin was er enkel het idee, de schets, en het ogenblik dat je die aanwendde,verdween dat begin.Nu moeten enkel de omslachtige zinnen er tussen nog verdwijnen, zoals deze.Maar net dat is mijn poëzie. Voor een publicatie zijn sommige zinnen te lang, schieten woorden te kort. Hoe verklaar je dat?Onlosmakelijk met mezelf in verbinding treden, juist dat is mijn poëtica.'Poëtische warfare'. Met elkaar bevriende emjambementen. Armzalige gedichten.De oorzaakben ik zelf. Voor mij bestaat er geen gedicht zo goed als mijn gedicht.En ik wil maar wat te vaak meer:meer tussen de lijnen door verdwalen,meer doorduwen naar een uitweg,duwen naar een betekenis of ook onzin;meer onnodige info, meer gebral;zolang je maar iets te vertellen hebt;zolang je maar met woorden gooit die me vastnemen,niet meer los willen laten;laat me niet meer los, gooi je op me af maar doe het door middel van poëzie. Het zou onzin zijn dat ik hier de oorzaak niet van ben. Ik veroorzaak bijvoorbeeld een vervolg. De weldoener ben ik zelf.Waar ik mezelf geschaad heb, heb ik mezelf ook weer overeind geholpen.Kijk waar we nu zijn aanbeland:we zijn er nog niet.Wel sponsor ik mezelf onvoorwaardelijk & onbevooroordeeld is iets als het lot.Hier ben ik, mijn redder.Het is ikzelf die me woord voor woord op de juiste plaats duw.Hoorden we hier net het gefluister van het gedicht zelf? Dat hoorden we heel de tijd al.

Dries Verhaegen
5 1