Els Staes

Gebruikersnaam Els Staes

Teksten

Niemandshuis

Het huis heeft zijn laatste bewoner afgeschudDe jaren zijn erin getrokken, in hun koffersheimwee naar een ingelijst verleden Randen lekken traanvocht in de funderingen,het poreuze skelet houdtmet muurscheuren het verval bij Door de voegen breekt weegbree,strijkt verder langs het beton,overschrijft zijn houdbaarheid De ramen kijken uit op de straat, diekaatst geen herkenbaarheid meer terug

Els Staes

15 2

Sporen

Vanuit het treinraam rollen huizen als een lint uit, slechts onderbroken door de asfaltperken van het volgegoten landschap Een perron werpt zijn wachtenden aan de lijn woon-werk uit, ze azen op een zitplaats tussen vleesgeworden rugzakken en handtassen zonder ticket Gestolde afgestomptheid is waar we samen naar vloeien, stille ergernissen over spoorlopers, niet-van-mijn-tijdmuziek en ja, zelfs kindergeluk, druppelen langs ons Wij zitten op het sociaal gewenste spoor, zo verzekert ons de conducteur

Els Staes

8 1

Tyd

Tyd Alles is wit, inkleurbaar mogelijk, maar zonder lijnen vlak ik uit in het onmetelijke Dagen hebben geen kleurcodes Alleen het eindeloze tik- je-bent-hem van donker en licht spuwt me het bed uit Zondag ligt op de pijnbank verdraagt niet het schijnsel van de nieuwe maan Hoe moet ik aftellen zonder regelmaat?

Els Staes

4 1

Publicaties

- 'Vruchteloos' in Zeef van de maand (november 2022): www.hetgezeefdegedicht.be

- 'Sporen' in Zeef van de maand (april 2024): idem