Erwin Evens

Gebruikersnaam Erwin Evens

Teksten

Pact

Wij moeten ons vaak herhalenom ons beter te onthouden. In hoofdzaak komt het hier op neer:Het verlangen vandaag zo snel mogelijkbevriezen om het nooit meer te verliezen.Elkaar morgen sowieso weer zien. In de tussentijd de eenzaamheidverduren door regelmatig de groenecadeaubox te versturen met daarin nietsminder dan de hoop om in elkaars versprekingen te mogenblijven duren. Wij, hardnekkig voorwerpvan onze mondegreen, horen het nietgraag zeggen dat ons ongeschreven pact een kwestie is van onbegrijpelijkeaccenten: de details tussen ons die wevan goede voornemens moeten voorzienen die we herhalen en herkauwen om ons beter te onthouden.

Erwin Evens

15 1

Het plan

Er was de gevatte openingszin"Je moet op alles voorbereid zijnals je de liefde wil trotseren"en je onvergeeflijke lach. Er was het plan dat fout werdbegrepen: de morsige code van toeval,de verdwaalzucht in meerkeuzevragen ofde angst voor iets definitiefs, een plek die nooit was afgesproken,waar wij niet hoorden te zijnweggegaan, waar vergeefs maarmet open armen werd gewacht. Er was het vervolg, zei je,dat zijn begin niet herkende,achteloos het hoofd afwenddezoals de aarde ook zomaar draaide maar wij om andere assen.

Erwin Evens

15 2

Zeignarnik-effect

Kom, toe dan lief, streellichtjaren uit ogen die nog willenkijken met het vuur dat liktaan morgen. Verdeel dit lichaam over je vele handen en heersover de nacht die vaak niet meer isdan een wenkend bed. Verteer mijzacht, maak van je steen een hart dat mij onverminderd redtvan mijn koudbloedigheid. Weesvan elke dag het uitzicht,een belofte die mij werd gedaan over schoonheid en bekoring enwil mij niet ontbreken, voor ikhier straks de boeken sluit.Toe, kom dan lief, spook dat rondwaart in mijn dromen,dat draalt bij het schrijn van jouin dit huis. Het is onmogelijkje te vergeten: ik heb je nooit gekend.

Erwin Evens

14 2

Sterk water

Te bewaren in ijs: je lichtgeraaktheid,gevoel van onmacht dat in vuuren vlam zet, woord dat al volstaatom te ontbranden in verongelijkt verzet. Te bewaren in je krokodillentranen:de ongezouten mening van een anderdie je onschuld vermoordt, daarnaje vermoorde onschuld verstoort. Te bewaren in azijn: je laatste herinneringaan de smaak van goede wijn,verzuurd door zelfbeklag, gesmoordin het wee en ach van je chagrijn. Te bewaren in formaline: je gevoelige huid,te looien tot pantser van zelfverdediging,olifantenvel te plooien naar de plaagstootdie zoekt naar de zwakke plek. Te bewaren op sterker water: je eerste middelvinger.

Erwin Evens

7 1

Sessies II

Dus u bent de dichter die niets heeftmet sprookjes, maar die eerder een zeker determinismeaanhangt waarbij zich wel, wat u noemt,kosmische storingen kunnen voordoen. Dat allegebeurtenissen met elkaar in verband staanmaar beïnvloedbaar zijn door vrije wil.Hoe ziet u dat precies? "Wel, soms duw ik uit verveling wat tegendingen aan die vervelend doen, die schijnbaarrichtingloos toch betekenis krijgen, later dan.Zo hak ik soms een boom om in mijn tuindie wat welkome schaduw biedt aan de burenof zet ik het hek open van de mekkerende schapenweide.Dan jaag ik die plattelandse onschuldlekker de hysterische stad in, louteruit nieuwsgierigheid naar de manier waaropde boemerang mij nu weer genadeloosen bij verrassing op de schouders tikken zal. Want daar is het mij bij zo'n verstoringvan de kosmos om te doen natuurlijk,die verrassing ziet u, om die te leren inschatten,hierop te anticiperen tot ze haar geheim prijsgeeft,haar systematiek tot wet verheven kanen dat hele dekselse heelal zichzelf loeiharden repelsteeltjegewijs in tweeën scheurt."

Erwin Evens

9 1

Tip

Sessies I

Dus u bent de dichter die overal tekens zietvan een hoger verband dat zich niet laat kennentenzij via gebeurtenissen van onbelangrijkeen onbedoelde aard? Hoe staan de zaken?Vertelt u bijvoorbeeld eens wat meer over uw dag. "Wel, vannacht kon ik de slaap maar moeilijkvatten, dacht een gedicht te moeten schrijvenover een gefrustreerde taxichauffeur, wachtendop zijn eerste klant. De taxi als metafoor voorhet gedicht of bij uitbreiding de poëzie, vermoed ik dan. Maar omdat het niet echt wilde vlottenzocht ik wat achtergrondinformatie,toen bleek dat alles hierover reeds is gezegd,geschreven en godbetert verfilmd. Vanochtend struikelde ik bijvoorbeeldover de naam Travis Bickle, maar mijn hersenengaven niet thuis. Ik slikte zoals gewoonlijkmijn gedoseerde pillen, nam de planning door,stelde de afgesproken perimeter in en lasde krant bij het ontbijt. Daarin viel mijn oogvrijwel meteen op een artikel over Travis Kalanick en ik verheugde me eroverdat koffie niet toevallig de geest scherpt. Verder verliep de dag rimpelloos,de patronen die ik in de werkelijkheidmeen te zien, worden vager, denk ik.Er is beterschap."

Erwin Evens

92 4

Adieu (voor Frederik V.)

Hij is zichzelf niet meer!Hij is veranderd! Meer was niet nodigom de hevige discussie te starten.Zij die hem al hadden gekendvan toen hij nog bij hen op schoot,aan huis, van kindsbeen afen anderen later, op school,van huis weg, op eigen benen.Treffende verhalen als argumentenwerden opgedist, steeds sterkere verhalenaangedikt met nog sprekender details,elkaar overtreffend en de oh's en ah'swaren niet van de lucht! Echt? Hij is zoveel meer!Hij is veranderd! Ze zwegen. Weemoed glansde in hun ogen.Ze omhelsden elkaar, zwaaiden elkaar uit,wuifden hem na ...

Erwin Evens

5 1

Slaap (voor Frederik V.)

Hoe moet ik, zal ik redden wat wil resten,hoe wil rusten wat ik van jou te kennenhad gehoopt, maar nog niet herkende? Dat wat mij noopt te wennen aan watniet blijven kan, is mij vreemder dande lengte van jouw zwaarbewaakte slaap. Nu jij je langzaam losmaakt, de ankers lichtdie in mijn ogen haakten en in mijn kijkendat al zo lang op jou was ingericht. Hoe zal ik, moet ik dit verdragenmet roest in de spieren die zal vertragendat ik jou in mij te rusten zeg?

Erwin Evens

7 1